Gönderi
Marcel Proust’un Hazlar ve Günler’inde karşılaştım Anatole France ile. Kitabın ön sözünde kendisine ait olan iki sayfayla hayran bıraktı beni kendine. İki sayfada bu kadar ince, derinlikli bir metin sunmuş olması, Kırmızı Zambak’a olan merakımı arttırdı. Daha sonradan öğrendim ki, Proust, Kayıp Zamanın İzinde’yi yazarken kendisinden oldukça esin almış. Okuma Üzerine isimli kitabında ‘Anatole France’ın bir kitabı bir yığın derin bilgiyi üstü kapalı dile getirir, cahil insanın fark etmediği ve öbür güzelliklerinin yanı sıra kıyaslanamaz soyluluğunu da meydana getiren sürekli imalarda bulunur. ‘ demektedir.
Gerçekten de Kırmızı Zambak’ta ruhun sanatla, şiirle, edebiyatla nefes alacağı Floransa sokaklarında Dante, Rafael, Boticelli, Dante, Pallaiulo, Detaille, Rabelais karşınıza çıkacaktır. Bu karşılaşmaların eşliğinde de tutku dolu yasak bir aşka şahit olacaksınız. Floransa’nın simgesi olan Kırmızı Zambak sizi aynı zamanda Napoleon dönemi siyasetinin içine çekerek, politikanın, kibar çevrelerin ve akademisyenlerin de inceden eleştirildiği masa başı toplantılarına da davet edecek. Açıkçası bu toplantılarda konuşulanlar, kabine kurulum aşamaları, konuyu dağıtan ve bir yere bağlanmayan karakterlerin fazlalığı, kitaba zaman zaman boğucu bir hava verebiliyor. Kitabın etkisine girebilmek için 100 sayfaya yakın okumuş olmanız gerekiyor ki, bu da sabrınızı biraz zorlayabilir.
‘Engin insan sempatisi, zarafeti, ve tipik Fransız mizacı, soylu stili ile karekterize, zengin edebi başarısı’ gerekçe gösterilerek Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazanan France, Dreyfus Davası’nda Emile Zola’ya destek olan yazarlardan birisidir. France , döneminin yoğun politik olaylarıyla içiçe geçmiş siyaset, din ve toplum eleştirilerini bir aşk öyküsü çerçevesinde anlatmış. Sanat, şiir, duygusallık seviyorsanız sabırlı olmak şartıyla, France’e bir şans verebilirsiniz.
·
187 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.