18 yıl önce 2004 yılında Mehmet Ocaktan'ın Nesil Yayınlarından bastırıp çıkardığı kitabı 'Yüreğimin Son Kalesi' deneme türünde yayınlanmış bir eser. Türkiye'nin yıllardır hafızalardan silinmeyen, kanayan yarası olarak durmadan kanatılan meselelerinden biri olan 'başörtüsü düşmanlığı ve yasağı' üzerine serzenişlerini kaleme almış yazar. Zulüm gören, eğitim hakları elinden alınan! eğitim öğretim kurumlarına girditmeyen! kamu ve özel şirketlerde çalışması yasaklanan! askerlik için çağrılan evlatlarının yemin törenini bile dışarıdan tel örgü arkasında izleyen gözü yaşlı annelerin ve 'ağlayan karanfiller'in gözyaşlarını akıtmış kitabına yazar Mehmet Ocaktan.. Bütün paylaştığım alıntılar o insanların çektiği dertleri ve ızdırapları yansıtmakta. Kendi dünyalığı için gerçekleştiremediği emellerden, düşlerini kurduğu hayata dair kendisiyle alakalı hayal kırıklıklarından bahsetmiyor yazar. İnancı yüzünden başörtülü diye eğitim özgürlüğü elinden alınan kadınların, ağlayan anaların o yıllarda yaşadığı sıkıntıları dile getirmiş. Yazar onlar için 'Şubat'ın Kardelenleri' tanımını yapmış. Kışın en sert soğuklarının yaşandığı Şubat ayında karların arasından biten kardelen çiçeğinin azmi, dayanıklılığı ve baharı müjdeleyen sabırlı başkaldırışıyla harika tasvirler yapmış. Gencecik yaşlarında soldurulan 'karanfil'lerin elemini başarılı bir şekilde yazıya dökmüş. Utanç karası yasağın uygulandığı o uzun, bitmek nedir bilmeyen yıllarda bu insanların yastıklarına uçurumlar yuvarlanıyordu. Onların da 'her insan gibi oyuncak ayıları ve ebemkusağından hayalleri' vardı. Bu son cümle Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi'ni kazanan ama kazandığı okula başörtülü diye dekan ve rektörün zorbalığıyla alınmayan genç bir kıza ait.. Ama artık günler ve geceler boyu gözyaşlarında sallanan 'karanfiller'in ağlaması durdu artık. Kardelenlere kardeş olan genç kızların ve anaların çalınmış hayalleri yok. Öylesine kırık ve öylesine uzak umutlar artık bir zamanlar 'ağlayan karanfiller' için suskun ve biçare değil.. Allah tekrar o günlere döndürmesin İnşaAllah. Bu kitaba yakışan en güzel, en anlamlı ezgi sözü ve müziği Yusuf Meral'a ait olan Eşref Ziya Terzi'nin 1995 yılında okuduğu "Ağlama Karanfil" şarkısı bu incelemem için hatıra kalsın burada.. youtu.be/PnSfwaYfqzs

Yüreğimin Son KalesiMehmet Ocaktan · Nesil Yayınları · 200410 okunma

·

198 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.