Türk mürekkebini benzersiz kılan şeyler nelerdi? Evvelâ bugün hâlâ sanki yeni yazılmış gibi duran ve asırlardır başta selatin camileri olmak üzere diğer bazı camilerinde duvarlarında asılı duran levhalar bugüne Türk mürekkebiyle yazıldığı için gelebilmiştir.
Kalemden kolayca akışı, kuruduktan sonra rengini kaybetmemesi, kötü kokmaması ve durdukça daha da güzelleşmesi Türk mürekkebinin hususiyetlerindendir. Ve dahi mürekkep yalamak tabirinin de doğmasına sebep olan kolaylığı gösterdiği için. Yani Türk mürekkebini zor elde etmemiz bize böyle bir kolaylık sağlıyordu.
Bilindiği üzere yazı yazan kişi bir yanlış yaptığında veya silmesi gereken bir şey yazdığında serçe parmağını yanlış yazdığı yerin üstüne bastırıp daha sonra o parmağını yalar; parmağındaki mürekkebi diliyle aldıktan sonra birkaç defa daha, iyice mürekkep kalmayıncaya kadar bu ameliyeye devam eder ve kâğıdı sanki o yanlış şey hiç yazılmamış gibi eski haline getirirdi. İşte bu imkânı sağlayan şey Türk mürekkebidir.
Yani eğer Türk mürekkebi ile yazıyorsanız, bir yanlış yaptığınızda o yanlışı mürekkebi yalayarak giderdikten sonra yazıya kaldığınız yerden devam edebiliyordunuz.
Bununla beraber Türk mürekkebinin yalanabilir olması, kötü kokmaması ve yalandığında da mideyi bozmaması da diğer hususiyetleriydi. Hatta mürekkep yalamak bir ritüel haline bile gelmişti.
Türk çocukları 4 yaş 4 ay 4 günlükken tahsil hayatlarına başlarlardı. Hocaları ilk iş olarak “Rabbi yessir velâ tuassir rabbi temmim bi’lhayr” “Rabbim kolaylaştır, zorlaştırma, Rabbim hayırlısıyla tamamına erdir” duasını bir kâğıda yazar ve üstüne şeker dökerek mürekkebi kurumadan bunu çocuğa yalatırlardı.
·
63 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.