Bir yankesicinin günlük çalışma stilini ve çabasını takip edip onun heyecanını duymak nasıl bir heyecan olurdu? Roman kahramanımız tam da bunu yapıyor ve kendisi de yankesicinin hedefi oluyor. İyi ve kötü her mesleğin bir erbabı olmalı. Ama buradaki erbab içimize sızan sinsi bir nefesse?