Neyi ne zaman konuşacağını bilmeyen
bir nesil sıkıntılıdır.
Yapmacık ifadeler bizim ifadelerimiz olamaz.
Anlamını bilmediği kelimeleri kullanan insanlar
gülünecek durumdadırlar.
Tevazusu sahte, ikramı hormonlu,
gülücüğü sırıtık tavırlar
mü'mince tavırlar değildir.
Evlerimizde sade bir dil kullanılmalıdır.
Kullandığımız dil,
başımızı belaya sokmamalıdır.
Doğru konuşmalı, hakkı konuşmalıyız.
Çocuklarımız alfabeyi çözerken
helali haramı da çözmelidirler.
Sade ve doğru konuşmak şarttır.
Dilimizin kullandığı kelimelerin,
bizi yakacak ateşi tutuşturan kor parçaları
olmasını nasıl kabullenebiliriz?
Seçtiğimiz sözcükler hesaplı olmalıdır.
Bizim imanımız, yanı başımızda bekleyen
meleklerin kullandığımız kelimeleri,
henüz bizim ağzımızdan çıkmadan
kaydettikleri şeklindedir,
böyle inanıyoruz.
Bu inancımız da doğrudur.
Kul hakkının sadece para çalmak olmadığını,
bir çift sözün bile
ağır kul hakları oluşturabileceğini
bilmek ilimdir.