Tadımlık Moby Dick yorumu
Moby Dick
(Kitabı okumadıysanız bu yazımı es geçin lütfen)
Moby Dick küçükken okuduğum ve çok sevdiğim hatta kütüphaneye iade etmek istemediğim ama en sonunda o korkunç gerçekle (kitabın benden gitmesiyle) yüzleştiğim bir eserdi. Büyüdüm, Moby Dick'te büyüdü ve Pequod'a bindim.
Başta Kaptan Ahab'ın tüm tayfaya yaptığı intikam konuşmasından etkilenip etkilenmediğime emin olamadım. Bahsettiği balina gerçekten de o kadar kötü müydü? Acıyı başka bir acı vererek dindirmek mi istiyordu Ahab? derdi neydi?
En çok Ahab'ın derdini anlamaya çalıştım çünkü intikamdan fazlaydı, bacağından fazlaydı.(okuduğum başka bir romanda insanın fiziksel bir uzvu eksikse ruhunda da bir şeylerin eksik olduğu geçiyordu, bunu düşündüm Ahab'ın ruhunda mı bir eksiklik vardı doldurmak istediği?) Ahab'ı kendime o kadar yakın görüyordum ki ne dediyse doğrudur diyordu bir yanım, bir yanımsa Starbuck'a hak veriyordu bu adam delirmiş olmalıydı. İntikam dışında o yaşam tutkusu ve güçlü duruşu en kötü badireleri atlatışı bana çok dokundu. Ahab bir baba, bir kaptan ve en çok bir insanın nasıl ayakta durmasının gerektiğini gösteren en büyük sanattı. Ama sanatı herkes anlamaz ve hissedemez, sanatı sanat yapan budur, herkese hitap etmemesi.
Ahab'ın ruhunu ifade eden sanatını ben gördüm diyor ya "..jüpiter gelse indiremez bu ruhumu".
Peki hepsi bu mu? Tabii ki değil çok sıkıntılı ve zor ama sular durulduğunda bir o kadar keyifli ve umut dolu bir yolculuktu benim için.
En sevdiğim bölümleri söylemek istiyorum "tabut-cankurtaran" , "direk", "mumlar", "akşam yemeği". 
