Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Gönderi
Etrafımıza biraz olsun dikkatle bakarsak hem Oblomovluğu hemde Oblomovka gibi yerleri görebiliriz. İlya İlyiç neden Oblomov olmuştur sorusunun cevabi da kitabın Oblomovun rüyası bölümünde açıkça görülür. Oblomov ruyasinda Oblomovkayı görür. Nasıl büyütüldüğünü, zamanını nasil geçirdiğini ve en kötüsü nasıl engellendiğini. Bir çocuk olarak İlya koşmak, keşfetmek, incelemek yeri geldiğinde düşmek sonra yeniden kalkmak ve uçmak ister. Ancak bir derebeyin oğludur, alelade biri değildir her çocuk gibi olamaz; kanatları bağlanır, bir yerini incitir korkusuyla koşması yasaklanır, pamuklar içinde sanki kırılacak bir kristal gibi tutulur. Yaşamasına musade edilmez.Becerileri gelişmeden önü kesilir, Işığı söndürülür. Halbuki İlya'nın içinde yanan bir kor vardır zaman zaman kendini hatirlatir. İnsanda varolan, kazanilan her özellik yalniz çevrenin şekillendirmesiyle mi olur? İnsanın iradesi hiç yok mudur? Olmaz olur mu? İlya İlyiçi Oblomov yapan bu iradenin eksikliğidir. Oblomov bu rahatliga bile isteye kendini birakir. Arada bir içi sızlasa da başka turlü olma iradesini göstermek istemez. Yetişkinlik zamanlarinda da hep o eski oblomovkayi arar. Tasasız, dertsiz, çabasız herkesin ona hizmet ettiği rahatlik, uyuşukluk onun idealidir.
Kitap okuduğum en güzel kitaplardandi. İlya İlyiç Oblomovda hic unutmayacağim bir karakter. Oblomov dediğim gibi buyutulmuş irade gücü göstermek istemeyen biriydi. Neden istemeyen diyorum çunkü ilerleyen zamanlarda goruyoruz ki Oblomov isteyince gayet guzel hayatin içine karışabilen, aşkı için bir şair ruhuyla mektup dahi! yazabilen kendini o hep kaçtığı adeta tiksindiği yaşama koşturan biri de olabiliyor. Ooof o kadar üzuldüm ki Oblomova. Oblomov temiz kalpli, iyi yurekli, ruhunda kötülükten eser bulunmayan arkadaslarininda dediği gibi adeta bulunmaz bir inci , guzel ruhlu bir insandir. Duyguları oyle yoğun ve içten yaşarki belki de mutluluğu taşıyamaz. Kararlı ve sağlam durabilir mi ? Hayır. Oblomovun Olgaya olan aşkı ne kadar temiz ve erdemlidir. Ne büyük bir yürekle sever.( gerçi ev sahibesine olan ilgisi beni sinir etmisti o zaman. Olgaya olan sevgiside yaşama duyduğu arzudan mi kaynaklanmişti? Bir muamma.) Ancak bu sevginin ardinda durabilecek irade gücünü gösterebilir mi? Hayır. Keşke gösterebilseydi sevdiği kadinla mutlu olabilseydi. Ancak Oblomovun bizzat kendisi mutluluğuna mani oldu. Rahatlığinı herşeye tercih etti ; yaşama, aşka, mutluluğa.Kitap da hayat da denge içinde yaşamanın önemi güzel yansıtılmiş. Oblomovun karşisinda can dostu Ştolts var. Bence Ştolts bu denge halinin yakın bir örneğiydi. Tam örneğiydi diyemem. Oblomov gibi zengin ruh alemi, duygu yoğunluğu olmasada sağlıklı yaşamanin basit bir örneğiydi. Oblomov harekete geçmeyen bir güç, unutulmuş bir cevherken, Ştolts daima işleyen duygularini yaşamasını bilse de mantiğinı en onemlisi aklini yitirmeyen dinamik biriydi. Topraktan çıkartılmamış bir altın altın olsada varliği digerleri tarafindan bilinir mi ? Maalesef. Oblomov bu altin gibi de degildir aslinda; altinda kendi varliğinı idare etme kabiliyeti en azindan yoktur. Bile isteye toprağın içinde gizlenmez. Seçimleri yaşamına engel olmaz. Of insan Oblomova uzulmeden edemiyor cunku onu seviyorsunuz. Neyse. İste Olganın Oblomovu terk etmesi, aslinda Oblomov bunu yapmaya mecbur birakti kizi, tesadüf değildir. ( Kendi içinde önce Oblomov Olgayi terketti bence) Bir kadın olarak bende Ştoltsu seçerdim. Bir insan her daim başka korkular ve kaygilarla sevgisini ve iradesini geri planda tutan, mutlu olmayi istemeyen çunkü bu da bir çaba gerektirir bu çabayı sarfetmeyi güç ve imkansiz gorup istemeyen birindense güvenebileceği, akıllı aynı zamanda çikarsiz temiz bir sevgiyle seven, güçlü, çalışkan birini seçer. Ştolts berrak bir suyun üzerinde yükselen güvenilir, sağlam , sevgi dolu bir limandir. İnsan güvenmediği birini sevemez. Güven de sevgi gibi temel bir ihtiyaç ve hatta sevginin bir bileşenidir bana göre. Demek istediğim yazarın Oblomovun karşısinda Ştoltsu yerleştirmesi. Yaşam için gerekli yeteneklere sahip olanin Ştolts olmasi. Bu nedenle Ştoltsa getirilen eleştirileri kabul edemedim. İnsani bir bütün olarak kavrarsak herseyiyle bütün olmayi başarmiş bir insan sağlıklıdir. Yazar arka planda Rusyanin ekonomik ve kultürel değisimlerini goz onunde bulundurarak yazmiş olsada saglam bir psikolojik tahlil örnegi sunmuş bize, saglikli ve mutlu bir insan nasıl olur?, Tatminkar bir hayat nasil yaşanir? sorularinin cevaplarini objektif olarak vermiş.
Psikoloji alaninda egitim gormus yada ilgisi olan insanlar konfor alani tabirine rastlamışlardir. İnsanin gelişimi konfor alanı dışına çıkınca başlar. Bize güç gelen rahatimizi, huzurumuzu bozan bizi zorlayan durumlar karşısinda guçlenir gelişiriz. Yorulmayi, ter dökmeyi zorlanmayi göze alamayan biri ruhsal gelişiminin kapisina bir kilit vurur. Işte Oblomov bu durumun en guzel ornegidir. Herkese ders olabilecek bir hayati var. Son olarak edebi olarak büyük bir zevk aldığim akici guzel bir dili olan, içerigiyle türlü düsunce ve duygulari yaşatan ruhumu , zihnimi tatmin eden muazzam, akillica, psikolojik olarak lisanli psikoloji mezunlarina taş cikartan bir bilgeligin eseri olan tahlillere yer verilmiş cok değerli bir kitapti. Herseyiyle olaganüstuydü. Bütün karakterleri ayri ayri az veya cok sevdim. (Oblomovu dolandiranlar disinda) Zaharin dilenci olmasina uzuldum ancak sasirmadim. Ştolts un Oblomovkayi diriltmesine mutlu oldum ancak hic degilse bundan Oblomovun haberi olsaydi. (Yüreklerde bir sızısin Oblomov sucun çoğunluğuda sende) Kücuk Andreyin talihinin babasi gibi olmayacağina sevindim. Yazarın daha çok kitabi olsaydi da biz hem bu parlak ve temiz zihnin ve vicdanin urünlerini hem de edebiyat dehasini daha fazla görebilseydik. Oyle sarsici bir kitap ki zaten insanliğa yapacağı hizmeti başkalarinin toplanipta yapamayacaği kadarini tek seferde vermiş. Şunu da belirtmek isterim ki yazar kitabi bir aydan daha kisa bir surede yazmiş ancak unutmayinki diyor yazar onu uzun sure kafamda tasidim. İnsan hayret ediyor. Hem kisa surede yazilmasina hemde boyle hizli bir üretimden edebiyatin en naif şaheseri çikmasina. Çunku çogu zaman amaclar nezaketi bir kenara iter, naiflik unutulur. Olağanüstü bir başyapit.
201 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.