Osokin, Oblomov'un yeğeni midir acaba? Bir türlü harekete geçemeyen, eylemsiz, tutuk, pişmanlıktan başka bir numarası olmayan, kendisini ciddiye alan okuru kudurtacak kadar mütereddid bir karakter. Oblomov'u sevdiydim, Osokin'e o kadar ısınamadım. Neyse yazarın muradının yeni bir Oblomov yaratmak olmadığını biliyorum.
Şimdiki aklım olsa diye başlayan cümleler vardır. Şimdiki aklım olsa falanca okula giderdim, şimdi aklım olsa evlenmezdim, şuna yatırım yapardım, filan yere giderdim. Gerçekten şimdiki aklımızla maziye dönsek ne haltlar karıştırırdık?
İnsan çevresinden fazlasıyla etkileniyor. Uyum sağlamaya ayarlanmış bir varlık. Şimdiki aklımızla maziye dönsek bir müddet sonra geçmişin koşulları bizi yine kuşatır ve yine aynı kararlara zorlayabilir. Hadi canım, olur mu öyle şey, diyeceksiniz. Ne bileyim, çok da emin konuşmak istemiyorum. Dilerseniz pişmanlıklarınızı da yanınıza alıp kitabı okuyun. Hacimli de sayılmaz. Bir Artvin-Ankara yolculuğunda bitirdim. Kötü bir eser değil fakat daha çarpıcı bir bitiriş olabilirdi.
