Gönderi
Devlet Ana'yı okurken satırlar sanki vücut bulup zihninizin içinde film çevirmeye başlayacaktır. Olaylar o kadar soluk soluğa ilerliyor ki tarihi bir diziyi izlermiş gibi sözcükler o dönemin diliyle bütünleşip görsel bir seyir yaşatıyor. Kemal Tahir ve Yaşar Kemal okumadan başka eserlere yönelmeyin derim ben. İkisi de dönem dilini yansıtan türk edebiyatının en önemli yazarlarındandır. Kitap; dizilerin aksine Ertuğrul-Osman-Orhan Beylerin, Alişar Beyin, Şeyh Edebalinin, kısa bir bölüm de Yunus Emreyle ilgili farklı bir bakış açısı sunuyor bizlere.. Çoğu insan tarihi kitaplardan öğrensede, aklında dizilerle örtüştürüyordur. Benim de Osman Bey denilince gözümün önünde Burak Özçivit'in canlanması da bundandır herhalde..
Kitaba gelirsek, kapağını açtığınız anda 1290'lı yıllarda kendinizi üçüncü bir göz olarak bulmaya başlıyorsunuz. Hikaye şövalye notüs gladyüs'ün bir hana gelişiyle başlıyor. Şimdiye kadar az ele alınan Osmanlı İmparatorluğu'nun kuruluş arifesiyle devam ediyor. Anlatılan dönem itibariyle zaten Anadolu fiilen beyliklerin egemenliğinde, Bitinya denilen bizans sınırında tekfurlar birbirinin kuyusunu kazmakta, diğer tarafta moğollarla gözetilmesi gereken hassas dengeleri sağlayan uç beyi Ertuğrul ve oğlu Osman beyin başında olduğu kayı boyu beylikten devlete geçmekte.. Bir devletin kuruluş dönemini edebî bir anlatı ile sunmak cidden oldukça kıymetli bir iş. Kuruluşların sırlı bir aydınlığı olmakla beraber bu aydınlığı oluşturan büyük acılar ve ihanetlerin eşiğinde duran bir var olma mücadelesi.. Bu döneme ilgi duyanların mutlaka okuması gereken bir eser..
Ne diyelim, ruhu şad olsun Kemal Tahir'imizin. Daha ne yapsın, böyle güzel bir eser bırakmış bizlere..
·
937 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.