Ne Batı'da ne de Doğu'da hak ettiği ilgiyi yüzyıllar boyunca görememiş bir şair. 19. yüzyılda İngiliz şair Edward FitzGerald rubaileri İngilizceye çevirince Hayyam yeniden doğar. Çünkü bu çeviri yapılana kadar Hayyam İran'da bile ciddi anlamda tanınmıyor. Sultan Tarlacı'nın bilimsel bir titizlikle hazırladığı bu eserde Hayyam'ın şair ve felsefeci yönü ön plana çıkıyor. Kitap makaleler biçiminde hazırlanmış bölümlerden oluşuyor. Her bölümün başına alınan güzel çizimler Tarlacı'nın estetik beğenisini de ortaya koyuyor. Farsçayı devletin resmi dili yapan, İranlı şairleri koruyup gözeten büyük Türk devleti Selçukluların (Bu dönemde Türkçe şiir yazan şairlerin yok denecek kadar az olması ayrı bir üzüntü kaynağı) siyasi ve sosyal ortamını da eserde okuyorsunuz. Bu da rubailerin arka planında nasıl bir dünya olduğunu anlamamızı sağlıyor. Nizamülmülk, Hasan Sabbah (Amin Maalouf' Semerkant romanında kurguladığı gibi Ömer Hayyam'ın okul arkadaşları değil) gibi tarihi kişileri de tanıyoruz. 20. yüzyılda Batı'da adına kulüpler kurulan, her olumsuz durumu Tanrı'ya ve kadere bağlayan, Tanrı'ya olan sevgisi yüzünden onunla mizahi bir üslupla konuşan ve Tanrı'nın sonsuz affediciliğne sığınan, her yerde yaşanan içeriksiz dinden rahatsız olan, sadece şarap, kadın ve kadere isyan temalı şiirler yazmayıp çağının ilerisinde bir hümanist felsefeci Ömer Hayyam'ı Sulatan Tarlacı'nın duru Türkçesinden okumak isteyenler bu kitabı alabilir. Ayrıca, Hayyam Hallac-ı Mansur'dan etkilendi mi? Türk divan şairlerini etkiledi mi? Şarap ve sarhoşluk temaları Sufizm'e bağlanabilir mi? Rubailerdeki alegori ve metaforlar ne anlam ifade ediyor? Epikürcü mü, carpe diem mi? gibi birçok sorunun da cevabını bulabilirsiniz. Keyifli okumalar.

Ömer Hayyam - Kader ÇarkıSultan Tarlacı · Destek Yayınları · 015 okunma

·

253 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tacettin Çetin