Kitabı bitireli birkaç saat oldu olmadı daha. Ama hala İvan Gonçarov'un beni etkisinde bıraktığı karanlıktan, iç sıkıntısından kurtulabilmiş değilim.Daha da sürece gibi etkisi. Kitabın girişinde başrolümüz İlya İlyiç Oblomov'u yatağına uzanmış halde buluyoruz.Oblomov tembel mi tembel, miskin mi miskin bir asilzade. Zaten bu özelliğinden ötürü sayfalarca çıkamıyoruz yatak odasından.Sakın bir yanılgıya düşüp, Oblomov'u hiçbir iş yapmıyor zannetmeyin hemen, işlerin en ağırını üstleniyor aslında: Düşünmek.Durmadan düşünmek. Ahhh Oblomov! Bir adım atabilse, eyleme geçebilse düşündükleri, neler başaracak.Yazarın şu satırlarını "Oblomov için bu hırkanın paha biçilmez sayısız değeri vardı; yumuşaktı, uysaldı, vücut onu hiç duymuyordu,efendisinin en küçük hareketine uysal bir köle gibi boyun eğiyordu."okurken hırkanın kitap boyunca bir sembolü Oblomovluğu temsil edeceğini bilmiyoruz henüz. Okudukça benimsiyoruz Oblomov'u.Onun böyle olmasına mantıklı elle tutulur bir neden arıyoruz.Başından geçen bir felaket, ailenin en sevdiğinin bir kaybını arıyoruz(m) satırlarda.Arıyoruz ki hak verelim Oblomav' a Oblomovluğa.Öyle bir şeye de rastlamıyoruz.Bir ara yazar Oblomov' un rüyasında uyandırıyo bizi ailesini, eski yaşantısını çocukluğunu izliyoruz.İzledikce anlıyoruz ki bu miskinlik, üşengeçlik aileden miras bizim Oblomav'a.En sıkıldığım yavaş akan bölümü de buydu kitabın.Geri kalanı bir su gibi aktı.Yazarın her karakteri, kişilikleri onların ruh halleri, aşkı sevgiyi tanımlamaları, çözümlemeleri, Oblomov'un saflığı, aşk sancısı değişimi, Ştoltz'un harika dostluğu, Tarantiyev'in yardım ediyor görünüp arkadan iş çeviren düşmanca tavırları, Olga'nın zekası, kalbi ,aşkı yaşayışı, Agafya, Zahar...vs hepsi bir nakış gibi ilmek ilmek işlenmiş sanki.Her birine hayatımızda rastlamak mümkün."Her şey zıttıyla kaimdir." sözünü doğrularcasına Oblomav'ın tam zıttı bir Ştolzt var ki dostluklarına hayran olmamak elde değil.Ömür boyu süren bir dostluk.Herkes sorgulayip kendine dürüst olmayı başarırsa özdeşleştiği bir durum, bir karakter bulur sayfalar arasında. Sona gelene kadar hep başka türlü bir son hayal etmiştim Oblomov icin.Okurken hep o anı umutla bekledim Oblomov'un uyanışıyla birlikte uyanmayı evet şimdi değişecek, bir dahaki sayfada, hayır hayır diğer sayfada olmalı diye diye umutla bekledim.Hatta sırf bu anın gelmesini sabırsızlıkla beklediğim için çoğu zaman ayrılamadım okumaktan. Yazar zekasıyla , öngörüsüyle başka bir kapı aralamak istemiş olacak ki Oblomovlara 'böyle giderseniz işte sonuç bu' dercesine bir son hazırlamış kitaba. "YA ŞİMDİ YA HİÇBİR ZAMAN".Okumalısınız mutlaka. D.B.

Oblomovİvan Gonçarov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202139.5k okunma

··

542 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilek