......GELİNCİK....
Her bir kız çocuğu
Narindir gelincik misali
Maruz kaldığında kıyıcı cefaya
Küser, kırılır, sararıp solar
Kırmızı kadifeden yaprağını
Zedeleme, estirip de fırtınanı
Tanrının emaneti olan
Kırma o nazik dallarını
Gelinciklerin canına can katıp
Hüzünlerini paylaşmak varken
Dokunma masum hayallerine
Özgürce uçuşsun, renkli kelebekleri
Sanmayın ömrü kısadır
Ekinler arasındaki gelincikler
Anka Kuşu misali
Her mevsim
Küllerinden yeniden doğar
Kendi dünyasını güzelleştiren
Sırdaşları papatyanın, fallarına
Çaresizce ümit bağlayan
Seviyor, sevmiyor demeden
Seviyor, seviyor diye imge kuran
Hep sevdi, sevecek gelincikler
Çaresizce giden
Can Kelebeklerini
Sibel Kararız
Not: “GELİNCİK FIRTINASI” romanımdan bir kesit.