Unutulmaması gereken en temel şey, hayatın diyalektik olduğudur.
İkilikle var olur, zıtlıklar arasındaki ritimdir.
Sonsuza dek mutlu olamazsın, yoksa mutluluk bütün anlamını yitirecektir. Sonsuza dek uyum içinde olamazsın, yoksa uyumun farkına varamazsın. Uyum, uyumsuzluk tarafından tekrar tekrar takip edilmek zorundadır ve mutluluğunda mutsuzluk tarafından takip edilmesi gerekir.
Her zevkin kendi acısı ve her acının da kendi zevki vardır.
Kişi, varoluşdaki bu ikili anlamadığı sürece, boşyere sefalet içinde kalır.
Bütünlüğü, tüm ıstırapları ve coşkuları ile kabul et.
Mümkün olamayan için özlem duyma; sadece coşku olmasını, hiç acı olmamasını arzulama. Coşku tek başına var olamaz, karşıtlığına ihtiyacı vardır. Istırap karatahta haline geldiğinde, gecenin karanlığında ışıkların belirmesi gibi, coşku çok aşikar ve yüksek sesli hale gelir.
Gece ne kadar karanlık olursa, yıldızlar o kadar parlak olur. Onlar gündüz yok olmazlar, yalnızca görünmez hale gelirler; onları göremezsin çünkü bir tezat durumu yoktur.
Ölüm olmayan bir hayatı düşün; bu katlanılmaz bir acı, katlanılmaz bir varoluş olacaktır. Ölüm, yaşamı tanımlar, ona bir çeşit yoğunluk verir; hayat çabucak geçtiği için, her saniye değerli hale gelir. O eğer hayat sonsuz olursa, kimin umurunda olur? insan sonsuza dek yarını bekleyebilir.
Bu ritmi görünce, insan ikisiyle de rahat olur. İkisinin de aynı oyunun ortakları olduğunu bilerek, mutsuzluk geldiğinde onu buyur eder, mutluluk geldiğinde de onu buyur eder.
Bu, devamlı hatırlanması gereken bir şeydir. Eğer senin içinde temel bir hatırlayış haline gelirse, hayatın tamamen farklı bir tada - özgürlük tadına, yapışmamanın tadına, bağlı olmamanın tadına - sahip olacaktır.
Ne gelirse gelsin sakin, sessiz kabul eder vaziyette kalırsın. Acı, hüsran ve çaresizlik durumlarında sakin, sessiz, kabul edici kalan bir kişi, çaresizliğin niteliğini de dönüştürür. Ona göre, çaresizlik de bir hazine haline gelir; ona göre acı bile bir hassasiyet verir. Onun için, karanlığın bile kendi güzelliği, derinliği, sonsuzluğu vardır.
Onun için ölüm bile bir son değil, bilinmeyen bir şeyin başlangıcıdır.
Sayfa 231 - Ganj YayıneviKitabı okudu
·
143 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.