Gönderi
Allah(CC) tarafından, Kur'an-ı Kerim’ in indirilmesi ve İslamiyet’in tebliği için, Peygamberimiz Hz. Muhammed (S.A.V) görevlendirmesi ile başlayan ve sonraki tüm zamanını, hiçbir dünya malına tamah etmeksizin, kâh aç, kâh yokluk içinde İslam’ın tebliği ve birlikteliğini sağlamak adına ömrünü harcadığı güzel dinimizin, geçmişten bu güne nasıl ve ne şekilde deforme edildiğinin bir belgeseli adeta bu kitap…
Kimileri çıkmış, yazdıkları kitabı haşa Allah(CC) bizzat yazdırdığını ima etmiş. Kimileri de haşa kendilerini adeta peygamber gibi hissetmişler. Bolluk ve huzur içinde yaşarlarken, bir birlerini kötülemekten paramparça etmişler güzelim dinimizi.
Kur'an-ı Kerim duvarlarımızda süs gibi bulundurulurken, mübarek gecelerde ve arada bir aklımıza gelirse ölenlerimize okuyor, yada oğlumuz/kızımız sınava girecekse, işe girecekse veya evde kaldı ise okumak aklımıza gelmiş nedense? Kur'an-ı Kerim li bir hayatı bırakarak kendi yorumumuza göre bir hayat tutturmuş gidiyoruz nereye kadar gidersek.
Hiç merak etmemişiz neyi neden ve niçin yaptığımızı? Belki de sorgulatmadılar bizlere, bilmeyelim, öğrenmeyelim diye. Öğrendiğinde ve bildiğinde bazılarının foyası ortaya çıkacak çünkü… İşte bu iki ciltlik eser bir sorgulama ve neden niçin kitabı.
Mezarlıkların yanından geçer iken veya kabir ziyaretlerinde üç İhlâs Süresi ve bir Fatiha okuyoruz ya hep, işte biz orda bile Allah(CC) verdiğimiz sözleri tutmadık. Çünkü: İhlâs Suresi okuduğumuzda,
Rahman ve Rahîm Allah’ın adıyla
1. De ki: “O Allah, birdir.”
2. Allah Samet’tir (her varlık O’na muhtaçtır, O hiçbir şeye muhtaç değildir, başvurulup yardım istenilecek tek varlık O’dur).
3. (O) baba olmadı ve doğmadı da.
4. Hiçbir şey O’na denk (ve benzer) değildir.
Diyorken, Fatiha Suresinde:
1. Rahman ve Rahîm Allah’ın adıyla
2. Hamd(in övme ve övülmenin her türlüsü), âlemlerin (tek) Rabbi olan Allah’adır.
3. (O) Rahmân’dır (dünyada bütün yaratıklara bol merhamet edendir), Rahîm’dir (âhirette yalnız mü’minlere acıyıp mağfiret edecek olandır).
4. Din gününün (âhirette hesap ve karşılık görme gününün) mâliki/hükümrânıdır.
5. (Ey Rabbimiz!) Yalnız sana (ibâdet ve itaatle) kulluk eder ve (her hal ve ihtiyacımızda) ancak senden medet umar/yardım dileriz.
6. Bizi doğru yola (İslâm’a) ilet (İslâm ile yaşat).
7. Kendilerine (lütfundan) nimet verdiğin kimselerin yoluna (ilet); [4/69] (emirlerine âsi olmuş ve) gazaba uğramışların ve sapıtanların değil (Yâ Rabbi). (Âmin…)
Diyoruz, lakin bilerek veya bilmeyerek, isteyen ve dileyen konumundaki kullardan medet bekliyor, onları efendi kabul ediyoruz. Haşa Allah(CC) şirk koşuyoruz. Aslında bilmeden biz giden Müslümanlığımıza üç İhlas, bir Fatiha okuyoruz. Yazık…
İnşallah bu yanlıştan bir an önce dönenlerden ve tövbesi kabul olanlardan olalım. Ve bundan sonraki yaşantımızı da Nur Suresi 52. Ayetindeki ‘’ Kim Allah’a ve Resûlü’ne itaat eder, Allah'a saygı duyarak emirlerine uygun yaşarsa, işte asıl kurtuluşa erenler onlardır.’’ Ayetindeki kurtuluşa erenlerden olamamız dileği ile iyi okumalar…
··
99 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.