İYİ Kİ VARSIN “ZWEIG”
Stefan Zweıg’ın okuduğum kaçıncı kitabı bilmiyorum ama bildiğim bir şey varsa o da her okuduğumda bana farklı duygular yaşatarak beni sarsabildiğidir.Zweıg her kitabında nasıl olurda bize karakterlerin hissettiği duyguları,içinde bulundukları psikolojik süreçleri bu kadar etkileyici bir şekilde aktarabiliyor diye düşünmeden edemiyorum? 70-80 sayfalık bir kitapta 400-500 sayfalık bir kitabın vereceği hazzı verebiliyor; sanırım bu da bize Zweıg’ın duygu aktarımında olağanüstü bir yeteneğe sahip olduğunu hatırlatıyor.
Zweıg’ın kalemine duyduğum hayranlığı bir kenara bırakıp biraz bu eserinin içeriğine göz atalım :)
Soylu,rahat ve korunaklı bir hayat süren,iki çocuk annesi,8 yıllık devam eden bir evliliği olan kadının sahip olduğu hayattan sıkılıp kendine ve hayatına bir haz katmak için genç bir piyanistle yaşadığı gizli aşk ile başlıyor her şey.İşler yolunda gidiyor derken karşısına çıkan bir şantajcının ona hayatı zindan ettirmeye başlamasıyla kadının yaşadığı yakalanma korkusu gün geçtikçe çekilmez bir hal almaya başlıyor.
Öncelikle söylemem gerekir ki uzun zaman sonra ilk defa bir kitabı bitirdiğimde “oh be !” dedim.Bir kitabı okurken kendimi o kitaptaki karakter yerine koyduğum için -bunu bilinçsizce yapıyorum- o karakterin o an hissettiği ve yaşadığı her şeyi kendimde de buluyorum.O yüzdendir ki kitapların sonları beni çok etkiliyor ve kitap bittikten sonra feci bir boşluğa düşüyorum.Ben bu kitabın sonunu çok sevdim -tabii ki spoiler vermeyeceğim- muhtemelen ara sıra kitabın son sayfalarını açıp sonunu tekrar tekrar okurum :)
Bu kitabın insana aşılamaya çalıştığı en bariz düşünce kesinlikle hayatımızda yaşadığımız utanç verici deneyimlerimizden,bastırmaya çalıştığımız pişmanlıklarımızdan korkmamak,duygularımızı özgürleştirerek,eylemlerimizin getireceği sorumluluğu üstlenmek olacaktır.Her insan hata yapar önemli olan bu hataların bizi yiyip bitirmesine izin vermemektir.
Ve son olarak bu kitapta geçen en sevdiğim ifadeye yer vererek incelememi burada bitiriyorum.
“ Zamanın çoktan sildiği bir hata için cezalandırılabilir miydi insan?”
