Yeni Dünya düzeni
Yersiz korkularımız ve anlamsız nefretlerimizle birlikte, incelikle dokuduğumuz dünyaya bir bakın. Geleceğimizi nasıl inşa ettiğimize. Gün gelecek ihtiyacımız olduğunu anlamadığımız tonlarca şeye muhtaç olacağız bunun farkında mıyız? Her geçen dakika kendi sonumuzu hazırladığımızı göremeyecek kadar kör olduğumuzu hala anlamazlıktan gelirsek eğer gözlerimiz için görmeye değer de bir şey kalmayacak. Kıyameti tanrılar değil biz getireceğiz. Yüzlerce inanıştan binlerce yüce tanrı ise tahtlarında oturmuş dünyanın sıradaki büyük yok oluşunu izleyecekler. Hiç bir şeyin önemi kalmayacak o zamandan sonra. Geçmiş nesillerin ayağa kalkmak için verdikleri çaba boşa gidecek, gözlerimiz göklerden ayrılıcak ve yeniden yalnızca toprağa bakmak zorunda kalacağız. Kendi kibrimiz ve açgözlülüğümüz yüzünden zehirlediğimiz toprağa. Dikkat etmediğimiz o kadar şeyin aslında ne kadar önemli olduğunun farkına vardığımız o dönemde, gökyüzünde bir yıldız ışığını görmek için mucize bekleyecek, bir yağmur damlasının yere düşmesini ümit etmek zorunda kalacağız. Yıldızımız belki de bizlerin katili olacak, nefes alan hiçbir şey için soluyacak bir hava bırakmayacağız. Belki son bir gayretle biraz daha yaşama tutunacağız inatla. Ama faydası olmayacak. Suçlayacağımız birilerini, birşey arayacağız fakat kimsenin hatası olmayacak bu, yine kendimizden başka kimsenin. Yaşamak için başka gezenler arayacak kadar ilerlediğimiz çağda, bunu yapabilecek kadar yaşayamayacağımız bir hale getiriyoruz dünyayı. Üzerinde hiç bir hakkımız olmayan bu yaşam alanında, yaşayan en tehlikeli varlık olduğumuzu ne zaman anlayacağız. Önemli olan ülkeler değil, ya da koyulan sınırlar, onların büyüklüğü hiç değil. Güç ve boy gösterisi, zaten çok kalmayan zamanımızı daha fazla daraltmaktan başka bir işe yaramayacak.
Önemli olan tek şey bu dünya ve üzerinde süregelen hayatlar. Dünya üzerindeki herkes. En zayıfı veya en güçlüsü, yaptıklarımızla gelecek nesilleri bizim yüzümüzden meydena gelem bir kaosa sürüklediğimizi görecek miyiz?
Dünyanın sağ çıktığı 5 yıkımdan sonra altıncısını gerçekleştirecek miyiz, bunu gerçekten bu kadar istiyor muyuz ? Unutmayın ki bu dünyanın lehine yaptığımız her eylemde kendimiz için, ellerimizle, hazırladığımız ölüm fermanımızı imzalıyoruz. Bu dünya bizim ve içinde yaşayan tüm canlıların evet fakat yönetim sistemlerinin bencilliklerinden, bağnazlıktan, taraftarlıktan ve bunun gibi cehaletin tüm olumsuz getirilerinden uzak durmadığımız sürece, çok uzun sürmeyecek. İnsan ırkı olarak kendimizi yok edecek miyiz? Kendimiz için en büyük sorunun yine kendimiz olduğunu kabul edip, gerekenleri yapacak mıyız? Yoksa kendi dünyamızı bile korumaktan acizken, başka dünyalarda yaşam arama ve yolculuk yapma hayalleriyle mi avunacağız?
Burhan Erdemir - Yeni Dünya Düzeni
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.