hayatın tadını çıkardılar
kalanını bize verdiler
uzağa bakan yakınını göremez
kalanın eceli uzar , ömrü kısalırmış
anladım
giden geçmişi gelecekten sonra yaşarmış
anlarsın ..
kurgusu eksik bırakılmış bir hayat bu
derler ki , sabrın sonu selamet
en çok buna güldüm
kalanın sabrı gidenin selameti içindir bilmezsin
ruhum özgür değil Anne
küllerin ile mi yoğurdun beni
canı yanan kimi görsem köze dönerim
ah , papatyaların dili olsaydı
fallara inanmayın derlerdi
beni dinleselerdi
SEVMEYİN derdim
yine de sev insanları diyorsun
yum gözlerini , kapat kulaklarını
rakımı yudumlarken
masadaki balığa ağlayan adamım ben
içine bakan gözlerin kapakları yok
kapatamazsın
nefret etmeye kendimden başlamasaydım
sevebilirdim sokakları
içimdeki şeytan beni melek olmamakla suçluyor
söylesene
dünyadaki günahların kaçta kaçı benim ?
ben inancımı hiç kaybetmedim
ama hevesimi bulamıyorum ..