Çok düşük beklentilerle başladığım, Erdem Yılı’da neymiş bakalım bir okuyayım dediğim fakat beklentilerimin üzerinde çıkan çok güzel bir kitaptı. Distopik bir roman olduğunu bilmiyordum. Okurken gerilerek okudum. Bu kitabın arka planındaki erdem yılı düzenlemeleri vs. cezalandırmaları Biz, Cesur Yeni Dünya veya bu kitaba bazı şeyler açısından çok değil ama benzeyen Damızlık Kızın Öyküsü’ne göre daha zayıf anlatılmış gibi görünüyor fakat yazar, bence tam kıvamında anlatmış çünkü kitap başından beri Tierney’in bakış açısından anlatılarak yazılmış; herşeyi onun gözüyle görüp okumuş olduk ne olup ne bittiğini bizim anlayacağımız kadarını söylemesi yeterliydi. Diğer kısmı yani olay örgüsüne gelirsek ben başlarda kızların sihirli güçleri olduğunu ama ne olduğunu bilmediklerini düşünüyordum; bu yüzden her şeyin mantıklı bir açıklamasının olması ve bunun zamanla olaylarla birlikte gün ışığına çıkması kitabın en iyi özelliklerinden biri. İkincisi de Ryker-Tierney ilişkisi ben çok sevdim ya Ryker’ı canım benim ama çok üzüldüğüm hiç sevmediğim ama kitabın dönüm noktası ise Ryker’ın ölümüydü. Happily ever after’a dönmeden de büyük bir bedel ödemeleri gerekiyordu ama yine de ah Ryker kahroldum :-((((((( RIP. Ya Tierney’in annesi ve babasının arka plandaki çalışmaları, çiçeğin anlamı, hamileliliği vs. her ayrıntı çok iyiydi. Michael adam gibi davrandın aferin. Ryker için kalbim buruk favori karakterim çünkü. Ha bu arada Hans’a da aa ne kadar iyi adam diyordum adam sapığın teki çıktı Rıza baba. Pislik. Bunu önceki okuduğum distopik romanların yorumlarında söyledim mi hatırlamıyorum ama neden böyle romanlarda kadınları tehdit görüp ve ezen bir sistem yazdıklarına anlam veremiyorum distopik olsa da. Bir kere de tam tersini görelim kurban olan taraf erkekler olsun. Yanlış anlamayın sadece kitapların kurgusal yapıları için söylüyorum. Kadınların kurban olduğu içimize o kadar işlemiş ki kurgusal kitaplarda bile kurtuluşumuz yokmuş gibi hissettiriyor. Bir alıntıyla yorumumu bitiriyorum. Sevgiler… “That’s why they send us here.” “To rid yourself of your magic,” he says. “No,” I whisper as I drift off to sleep. “To break us.”

The Grace YearKim Liggett · Wednesday Books · 20191,400 okunma

130 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

•dandelion wine•