Hiçbir bilgim olmadan, netten indirdiğin e-kitaplar arasında çıktı. Merak ettim, 2006'nın son aylarıydı. Bir yıldır kendimi eve kapamıştım, sürekli bilgisayar başında birşeyler öğrenmeye çalışıyordum. Planım hazırdı: İstanbul'a gidecektim var olmaya. Çukurova'nın amansız, sert ve malesef iş bulamadığım ortamından, bir iki defa gezmeye gidip hayran olduğum İstanbul'a gidecektim. Bir çok film kahramanında görülen İstanbul'la güreşmek hikayesi olacaktı benimkisi. Ama önce ismi itici şu romanı bir okumalıydım. Ve doğduğum toprakların tasviri içinde Muzo'yla tanıştım. Akıllı, çalışkan, muzip bir çocuktu Muzo. Taş köprüde dolanıyor, sipil pazarına gidiyor, çorbacıda çalışıyordu. Aşık oluyordu. Yoksuldu. Anadolu'da çocuklar neden erken büyürün hazin cevabıydı. Kitapta anlatılan şeylerin çoğu yıllar öncesine dayansa da mekanlar, yaşam tarzı ve Taş Köprü'de ki yoksul çocuklar hâlâ ordaydı. Hüznü ve mizahı içerisinde çok güzel şekilde yoğuran, Adana 'lıların mutlak okuması gereken, Adana 'lı olmayanların da hem küçük bir çocuğun büyük hikayesinde tanık olmaları hem de Adana hakkında gösterilenden farklı bilgilere sahip olması açısından önemli bir eserdir. Filmi çekilmiştir zamanında kendi çapında güzeldir. Ama Romanın etkisi verememektedir. Bu arada Muzo, romanı yazarı Muzaffer İzgü'nün ta kendisidir.
