Gönderi
Pusula
"Sonra sarıl kendine sımsıkı... Önce kendine, sonra sana değer veren tüm sevdiklerine... Hayatında olan nice güzel insanlar için şükret! Affet, çok sev, hisset, anda kal!"
Bazen düşeriz hepimiz, sonrasında kanatlanırız düştüğümüz yerden... Kimilerimiz henüz kanatlarını yaratamaz zihninde... Kimilerimizse, bir bastona ihtiyaç duyar veya tutunabileceği ufak bir dala... İşte bizler kendimize sarılıp ayağa kalkabildiğimiz kadar yaşıyoruz. Bu kitap bunu bir kez daha hatırlattı benliğime. Son zamanlarda okuduğum en güzel, en özel rehberi sizlerle de paylaşmak istedim bugün. Birkaç gün önce başladığım kitabı ağır adımlarla okuyup bitirdim. Zira her bölüm süslü kelimeler taşımıyordu belki ama mahiyeti kalbinize işleyen cümlelerle doluydu. Her bir satırda "bu hissi ben biliyorum" diyeceğiniz bir kitapla tanışmak isterseniz, bu camiada tanıdığım en tatlı yazarın kitabını alıp başucunuza koymalısınız.
Kitap ne mi anlatıyor ?
Kırgınlıklar, yorgunluklar, hayata karşı ikilemlerimizi... Yanlış giden zincirleri nasıl kırabileceğimizi anlatan bir rehber. Kitapta defalarca kez bahsedildiği gibi, uzman bir psikologun elinden çıkan bir eser değil belki ama kalbinizin dilini açacak kadar yaşanmışlıklarla dolu bir Amazon kadınının kaleminden dökülüyor cümleler ve her birimizin hayat mücadelesinden arta kalan zamanda soluklanmak için mutlaka okuması gereken Pusula'yı gün yüzüne çıkarıyor. Kişisel gelişim kitaplarının sisli dünyasından çıkın ve sanki karşınızda kahvesini yudumlayan bir dostla konuşuyormuş gibi dalın kitabın içerisine... Ben sayfaları çevirirken, bir yürüyüş sonrası yazarı denize nazır bir bankta yazarken bulmuş gibiyim.
Ruhu biraz kenarda kalmış, dinlenmek için duraksamış herkes okumalı... Mutlaka okumalısınız. Her satır kalbinize işleyecek, söz veriyorum.
Not: Tek rahatsız eden noktası bazı kalıpların sürekli kendini tekrarlamasıydı. Eylül.. Nadas.. vb bazı sözlerin tekrara düşmesi ara ara sıktı. Fakat son derece güzeldi.
··
100 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.