KARANLIKTA BİR ATEŞ BÖCEĞİ
"Karanlıkta yolumu bulabilirdim ama ancak mumun titrek alevinin aydınlattığı kadarını görebilirdim."
(Sayfa 221)
Tanrı'nın Unutulan Çocukları 
Craig Silvey
~KENDİMCE~
Işıksızlık durumu karanlık kelimesi ile ifade edilir. Bu kelimenin çağrıştırdığı duygu bile insanın ürpermesine neden olur. Karanlığın, karanlıkta kalmanın hissi boğucudur. Karanlık sıkar, boğar. Örneğin; elektrik kesilip de ampuller sönünce herkesi bir telaş alır. Ya ayışığı görülmek istenir ya da sokak lambaları. Perde açılır ve dışarı bakılır ancak sokak lambaları da kapalıdır ve ayın önünde de bulutlar vardır. Sıkılganlık sarar ruhu. Hemen ışıldak ya da mum aranır. Çünkü hiçbir şey görülmez karanlıkta. İnsan hep ışık ister, görmek ister. Çünkü varlığımızı ışığı görerek fark ederiz. Ağaçları, bulutları, denizi, toprağı, hayvanları, çiçekleri, insanları... Bana göre en büyük eksiklik görememektir, körlüktür. Hele ki görme duyusu sonradan kaybedilmişse bu çok daha kötü!
Buraya kadar hep maddi karanlıktan bahsettim. Bir de manevi karanlık var. Aklın ve kalbin karanlığı... Gözler ışıkta, aydınlıkta olup da aklın ve kalbin karanlıkta olması çok kârlı değildir. Gözlerden giren ışık, aklı ve kalbi de aydınlatmalı. Aklın ve kalbin karanlığı gözlerdeki karanlık gibi kişiyi sıkmaz, boğmaz belki, hatta tersine bu karanlıktan mutlu olunabilir ancak zarar çevreyedir. Özellikle de aklı ve kalbi aydınlık olanlara.
Aklı aydınlatacak olan bilgi mumu, kalbi aydınlatacak olansa vicdan ışıldağıdır. Mumun hiç sönmemesi, ışıldağın elektriğinin hiç kesilmemesi gerekir.
Hem maddi hem manevi karanlığı dağıtmanın yolu ışıktır. Işığın olduğu yerde karanlık kaçar ancak karanlık nerede olursa olsun ışık kaçmaz. Maddi ya da manevi karanlıkta kalınmışsa ki manevi karanlık hem bireysel hem de toplumsal olabilir, mumla ve ışıldakla yol bulunabilir. Ancak bu yol mumun ya da ışıldağın ışığının gücü kadar görülebilir. Çünkü karanlık, her ne kadar ışıktan kaçsa da, ışık karanlığı sınırlı bir alana kadar kovalayabilir ya da sınırlı bir mesafeye kadar. Örneğin; yaşamın oluşumu ya da uzay konusunda tamamen olmasa da karanlıktayız. Evrim teorisi, kutsal kitaplar, uzay istasyonu, teleskoplar... bu konularda yolumuzu aydınlatıyor ancak sınırlı şekilde. Hâlâ bilmediğimiz öylesine çok şey var ki! Belki de bu konularda hiçbir zaman güneş aydınlığına kavuşamayacağız.
Velhasıl kelâm; ışık iyidir, aydınlık güzeldir.
Yoluma rehber bir ateş böceği;
İlerler önümde
Yırtar geceyi.
·
274 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.