Peçorin..
Seni nerde görsem tanırım , çünkü sen bensin.
Uzun zaman sonra bir karakterde güpegündüz kendimi gördüm. Kitabı hiç araştırmadan tesadüfen elime alıp okudum ve hayran kaldım bitmesini istemeyeceğim bir kitaptı. Zaten hep öyle olmaz mı insan kendini bulduğunda hep daha fazlasını merak eder didikler de didikler. O kadar anlamlı cümleler vardı ki içinde bir çok yerin altını çizdim , bana göre kolay okunabilir bir yazı stiline sahip oldukça akıcı.
Herhangi bir olaydan bahsetmek istemiyorum çünkü herhangi bir araştırma yapmadan okumanın daha tatlı olduğu düşüncesindeyim sadece güzel ve okunması gereken bir kitap olduğunu söyleyebilirim. Son olarak da eklemek isterim ki Peçorin’i kendime çok benzettim çünkü kendisinin dengesiz olduğunun öylesine farkındaydı ki.. iyi okumalar :)