Ayna. Ellerim cebimde bir kelime arıyor. Ellerim cebimde. Lugatler sırtıma sızı yağdırır usanmadan. Kelimelerim iğdiş edilmiştir. Ayna. Yahya Kemal'in şiirinin hülasası için dar ve âr ne bilmeyen havsalamdan cebime düşen kelime. Havsalam: Kahr-ı mevcudiyet asrı. Nolur buna varoluşsal sancılar yerine bir kez böyle demiş olayım. Sancı nedir ne bileceğiz. Kahrı bilmemek kadar kahr serpiştirecek nem var. Nemiz. Nem ve nam. Ham bir nem ve nam. "miz" miyiz? Kim kahrolmadan cevap verecek buna. Kim. Yahya Kemâl. "miz" idik. Nâlân bir kuş. Sık boğaz yahut terk etmek aynı neticeyi verecek: Ölüm. Ne sıkacak, boğacağız. Ne terk edeceğiz. Kimi. Neler ifham edilmekte. Yahya Kemal'i diyorum. Ne terk etmeli ne boğmalıyız. Terk nedir bilinmede. Ki kavaninden olmuş bu. Dilsiz ozan, elemsiz şair, veremli münevver eliyle. Elbet bir dert var veremi mucip. Anlaşılmamak derdi. Bu. Kahr-ı mevcudiyetinin asrımın akdem sebebi. Çünkü kelime nedir bilmiyorum. Cebimi kurcalıyorum, eller dolu. Ve dönüyorum, dönmek istiyorum Yahya Kemal'e. Terk dedik bu. Boğmak ne. Lüzuci bir sevda. Yapma çicek. Reng ü bû yok. "mış gibi"den hakikat olmaz. Sadece "mış gibi" olur. Bu olmadan nasıl okumalı üstadı. Cevabı elbet yazmayacağım. Şair, söyleyeceği tek şeyi söylemiştir: şiir. Bunun üzerine söylediği her şey ızdırap olur ona. Bugün Yahya Kemal'in bize diyeceği bir şey var mıdır? Şimdi kitabı konuşabiliriz. Yahya Kemal gerçekten bir ara "var" olduğumuzu yakarıyor. Esintilere, rüzgar, boranlara boğuyor bütün zerratımızı. Biliyor şair, insana haysiyet veren şey hassasiyetidir. Neye hassasız. Ne bizim hâssamız. Bu iki suali derunundan inlemelerle cevaplıyor üstad. Derun: ced. Tavsiye alınmaz, tıpkı bu tavsiye gibi. Okunmalı felan demek ne acaip. "Ben sizi neden bir şeye ikna edeyim" diye naralar geliyor bir başka şairden. "Bizimle" karşılaşmak isteyen herkes okuyacaktır Yahya Kemal'i. Çünkü bir iddia var: "Gerçekten bize ait olan tek bir şeyimiz kaldı: şiir." Ve "aynı adam" bir şey daha söylüyor, söyletiyoruz: Türkiye'de şiirle bu milletin hayatiyeti arasında çok doğrudan, sıkı bir bağ var ama büyük sayıda insan bu bağdan habersiz olarak, bu bağa bigâne kalarak ve hatta bu bağı reddederek yaşıyor." Ezcümle ayna karşısında var olmak, bir manada varlığa ve varlıkta gark olmamak için buyurulan rüzgara kapınılmalı, kapanılmalı. Hitam şairin tevazuuyla olmalı: Bu halka vakfedecek milk ü mâlimiz yoktur Beş on gazelle şu kalb-i harabdan başka Aklıma kayıt sonrası gelen sorular: Bu nasıl inceleme. İnce elem. Bu nasıl in. Bu nasıl elem.

Eski Şiirin RüzgârıylaYahya Kemal Beyatlı · Yahya Kemal Enstitüsü Yayınları · 1974496 okunma

·

212 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

zebunküş