Gönderi
Tarih: 70’lerin ikinci yarısı
Mekan: Bodrum
Darbe: Yakın
Mavilikler: Karanlık
Vedat Türkali, okumadan sevdiğim yazarlardandı. Bu his, genelde boşa çıkmıyor. Nitekim kendisiyle tanışma kitabım olan Mavi Karanlık’ı bayılarak okudum.
Anlatıcı tekniği, başta bir miktar kafa karışıklığı yaratabilir. Zira ara ara tanrı anlatıcı devredeyken, başka vakitlerde bilinç akışı eliyle birinci tekillerin konuştuğunu işitebiliyoruz. Bu birinci tekiller kitabın ana karakterlerinden Nergis ile babası Muhtar Bey. Adam, muhtarlığı isminden ibaret olan bir avukat. Nergis ise hayal kırıklıkları, öfkesi, aşkları ile her bakımdan arada kalmış, çelişkileri ile oyun hamuru gibi oynayan esas kız. Zihninde gezinmesi eğlenceli bir karakter. Nergis’in bilinç akışında kürek çekmek özellikle keyifli.
Öte yandan, Bodrum, adeta bir diğer ana karakter. Bizim yarımada, hem tam da şimdiki gibi, hem de çok farklı. Bodrum’da görece uzun vakit geçirenlerin tanıdık bulacağı biçimde vaktin yavaş aktığı, günlük rutinin muhakkak deniz, muhakkak kum ve muhakkak dost meclisinde uzun akşam yemeklerinden oluştuğu ve Bodrum’un dışındaki “şehir” hayatının bir buzlu camın arkasından, hayal meyal seçilebildiği bir yaşam biçimi anlatılmış. Ve çok başarılı, çok gerçekçi bir anlatım. Öyle ki, onlar rakı sofrasına oturdukça siz sarhoş oluyorsunuz.
Ve fakat aynı zamanda bugünün Bodrum’undan farklı, zira yarımada rantçıların eline yeni yeni düşüyor. O kötü isimli koca koca sitelerin yapılacağı arazilerin parsellenişi henüz cereyan ediyor. Benim gibi sadece parsellenmiş halini görmüş olanlar, öncesinde Bodrum’un neler vaat edebileceğini hayal dahi edemiyor.
Türkiye’nin yakın geçmişine ilişkin politik hikayelere çok kolay yabancılaşabiliyorum. Kötü bir dönem dizisi izliyormuşum gibi kanalı değiştirmek isteği uyandıran örneklerle çok karşılaştım. Biraz ihtiyatla yaklaştığım bu konuyu, bana bu hissi hiç yaşatmadan işleyen, sanki yeniden üretilmiş bir gerçeklikten değil de gerçekliğin ta kendisinden sesleniyormuş gibi “doğrudan” bir ilişki kurmamı sağlayan bu anlatıyı ben çok sevdim.
Bebekliğinden üniversite yıllarına kadar her yazını Bodrum’da geçirmiş Burcuttin’i, Lahey’den Ege kıyılarına ışınlayıp, Bodrum’un miskin sarhoşluğu ile mest eden Mavi Karanlık, Türkali’nin en beğenilen eserlerinden biri de değil ha! Bu kitabı bu kadar sevdiysem, kim bilir diğer kitaplarında ağzımın suyu nasıl akacak!
Sevgiler!
·
1,174 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.