Hepimizin bir ülküsü, bir ilkesi olmalı bence. Ülkümüz de ilkemiz de "vatan" olmalıdır ancak. Hayalimizi, kaygımızı, derdimizi, sevinçlerimizi dahi vatanı düşünerek yaşamalıyız. Işte M.Akif tam da böyle biriydi. Topraklarının bulunduğu durum, içine öyle bir yara salmıştı ki her fırsatta o yarayı, şiirleriyle vatanının hizmetine sundu. Çünkü o ne olursa olsun bu toprakların öz çocuğuydu ve var oluşumuza gönülden inananlardandı. Savaştan bitap düşmüş, yorgun millete İstiklal Marşı ile süslenmişti. Diyordu ki:
"Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak"
Sönmedi, al sancak yüreklerde mana ile daha da derinleşerek büyüdü, köklendi. Işte bu topraklardan bir Akif geçti. Adı, şanı, şerefini kazıdı yüreklerimize. Her gün daha gür, daha iştahla okuduk marşımızı.
Sonra Akif bir de şöyle seslendi bize:
"Asım'ın Nesli diyordum ya. Nesilmiş gerçek: Işte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmeyecek."
Tarihin her sayfasını iyi bilmek gerek, bütün sokaklarından geçmek, bir devri iyi anlamak gerek. Akif işte böyle bir çağdan bize her mısrada sesleniyor. Bütün gayemiz Asım'ın nesli olabilmek olmalı. Çünkü o nesil vatanına canı gönülden bağlı bir nesildi.
Ben bu topraklarda öyle alelade bir yaşam sürmüyorum. Her gün daha çok anlamak, öğrenmek için mücadele ediyorum. Hiç anlamadan, bilmeden, bastığın yerleri göremeden, yaşamış olmak için yaşamak yaşamak mıdır? Bilmiyorum. Bu topraklarda kan var, binlerce ananın gözyaşı, anıları, acıları var. Akif'in armağan ettiği Marş'ın anısını, acısını bilmeden okumak bana doğru gelmiyor. Anlamak, öğrenmek gerek. Her fırsatta "Ne Mutlu Türküm Diyene"
101.Yil Kutlu olsun.🇹🇷🇹🇷🇹🇷
·
44 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.