Tanrıçalara Tapınma ve Bunun Yayılması
Babil Dini Ortadoğu'dan başlayıp komşu bölgelere doğru yayıldıkça, tanrıçalara tapınma kültürü de yayıldı. Özellikle her bölgede yerel halkın farklı adlar taktığı Semiramis'e tapınma kültü yaygındı. Babilliler Semiramis'e İnanna (Göklerin Kraliçesi) ya da İştar derlerdi. Fenike'de (günümüzde Lübnan ile Suriye'nin doğusu) bu tanrıçaya Astarte denirdi. Kenan diyarı ve komşu bölgelerinde ise bu adın İbranicesi olan Aşera (Mısır'dan Çıkış 34:11-13; Yasa'nın Tekrarı 7:5-Resim 6: Yahuda'nın Aşerası: Kenan'da binlerce Aşera putu bulundu ve bunlar çoğunlukla kısa, kıvırcık saçlı ve her iki eli göğüsleri üzerindeydi. Judean Pillar - figurine, Iron Age) ya da Aştoret (Hakimler 2:12-13; 1.Krallar 11:5; 2.Krallar 23:13) kullanırdı. Ayrıca Persliler bu tanrıçaya Anahita, Mısırlılar ise İsis adını vermişlerdir. (Resim 7: Mısır'ın İsis'i: İsis, oğlu Horus'u kucağında oturtmuş halde, başında taç olarak bir kobra yılanı vardır. İ.Ö.7.yy. Mısır; Walter's Sanat Müzesi, Baltimore,)
Babil Dini Avrupa'ya akın edince, Grekler Semiramis'in her niteliğini baz alarak birçok tanrıçalar icat ettiler. En bilineni Hera(Zeus'un karısı), Athena (bilgelik ve strateji tanrıçası), Afrodit (aşk ve güzellik tanrıçası), Demeter (tarım tanrıçası) vesaire. Özellikle ay tanrıçası, Artemis adıyla bilinirdi. Kutsal Kitap'ta Efesliler'in Artemis'e tapındıkları yere "ulu tanrıça Artemis'in Tapınağı" dediği belirtilir. (Elçilerin İşleri 19:24-28) Romalılar bu tanrıçaya Diana ( Resim 8: Başında hilal biçimli tacıyla Diana. Ay ve av tanrıçası olarak bilinir. Bu heykel Almanya'nın en büyük sarayı Nymphenburg'taki Amalienburg'un ön cephesinde oyulmuştur.) "Leydim" anlamına gelen Latince Mea Domina ve İtalyanca Madonna adlarını vermişlerdi. Almanlar Herta, İskandinavlar ise Disa diyorlardı. İnsanlar bu tanrıçaya o kadar derinden tapındılar ki, tanrıçaya tapınma kültü modern çağda halen sürmektedir. Günümüzde düzenlenen Olimpiyat oyunları, antik Grekler'in ulu tanrıça Artemis'e adadıkları hasat bayramından türemiştir.(Resim 9: 2010, Olimpiyat meşalesi Yunanistan meşale değişimi - Resim 10: 1988, Olimpiyat Meşalesi Seul,Kore)
Olimpiyat meşalesi ise tanrıçaya tapınma kültünün nihai ifadesidir. Olimpiyat Oyunları'nda bütün uluslardan insanların bir araya gelerek sevinçle bağrıştığını medyada gördüğümüzde Babil Dini'nin kökünün günümüze dek uzandığını bir kez daha tastik ederiz. Bununla bağlantılı olarak, tanrıçaya tapınmanın izine Amerika'nın New York Kenti'ndeki Özgürlük Heykeli'nde de rastlarız (Atina tanrıçasının halefidir.1886) Hümanızmanın doğduğu Grek felsefesi Özgürlük imgesi heykelinden yansımaktadır. Özgürlük heykeli Yunanistan'daki Athena heykeli ile benzerlikler taşır. Bu ikisi başlarına taktıkları taçların ve giydikleri giysilerin tasarımı ile zeki, güçlü dişi imgeleri bakımından neredeyse özdeştir. Bilgelik ve savaş tanrıçası Athena, Atina Kenti'nin koruyucu tanrıçası olup Grek felsefesi ve düşünce dünyası üzerinde önemli bir rol oynadı. Bu tanrıça, bir elinde Aydınlanma ve insan aklını simgeleyen meşaleyi, diğer elinde ise Bağımsızlık Bildirgesi'ni tutan Özgürlük Heykeli'yle birlikte yeniden dirilmiştir.
Semiramis'in çeşitli adları:
Babil -İnanna İştar, Fenike - Astarte, Kenan ve yöresi Aşera, Aştoret,
Mısır - İsis , İran - Anahita, Yunanistan - Artemis,Hera, Athena vs, Roma-Diana,Mea Domina,Madonna, Almanya- Hertha, İskandinavya - Disa
(Bölgelere göre Semiramis'e verilen adlar.
Sayfa 52 - YAY YayınlarıKitabı okudu
80 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.