İSTEMİYORMUŞÇASINA
13 Mart 2022 Pazar
23:47
"elimi daha sıkı tuttu bırakmak istemiyormuşçasına..."
Bu sefer ben o bana yıkılmışçasına bakıyordu, bu sefer ben onun umutlarını kırmıştım bana karşı olan düşüncelerini kırmıştım oturduk, oturduk ve oturduk... evde büyük bir ölüm sessizliği hakimdi ta ki kapı çalınana kadar yine kalp atışlarım hızlandı yine göz bebeklerim korku içinde büyüdü ama o çok sakindi çok ruhsuzdu kapıya yürüdü, kapıyı açtı yerimden kalkmadan onları dinledim
"Buyurun"
"Bu günkü düzenlenen davet için Ünal Bey size özle davet bastırdı"
"Davet mi?"
"Evet efendim, kesin orada olacakmışsınız"
"Peki sağ olun"
Ve kapı kapandı Orkun sinirli bir biçimde odaya geldi çok sinirlenmişti "Aferin sana Beste o p*ç seni görmek için davet düzenlemiş" ve derin bir nefes aldı "özür dilerim" dedim ürkek bir sesle gözlerimin içine baktı yaptığım şeyden pişman olduğumu anlamış olmalı ki ortamın havasını dağıtmaya çalıştı "hadi gel yemek yapalım" önce saf saf baktım gözlerine sonra yüzüme hafif bir
Kaynak <wattpad.com/myworks/3035198...>
tebessüm dağıldı ayağa kalktık mutfağa girdik "ne yapacağız?" dedim gözlerimi kaçırarak ilk defa utanıyordum "makarna ve köfte yapalım" isyan edercesine yüzüne baktım "ama kilo alırım olmaz" o zaman güldü ilk o zaman tarihe kayıt olarak geçti beynimde, ister istemez bir tebessüm yayıldı o sırada Orkun konuşmaya başladı "sen zaten zayıfsın ne kadar zayıflamayı planlıyorsun acaba?" hala gülüyordu delirecektim, çok güzel gülüyordu "ama ben kilo alırım dalga geçme, ayrıca diyetisyenim kızar ben salata yerim sen makarna ve köfte yersin" yüzüme ciddi bir ifade takınarak baktı " olmaz" dedi tek düze bir sesle, kararı açık ve netti sonunda vaz geçmiştim "iyi öyle yapalım"
*
yemeğimizi yemiştik ben salonda televizyon izlerken Orkun odasındaydı o zaman koltuğun üzerindeki davetiyeyi elime alıp açtım ve içindekileri okudukça sinirlendim
"Sevgili Orkun;
Seni ve minik uçma deneyimli minik sevgilini verdiğim minik partide görmek istiyorum."
çok açık ve net bir biçimde geleceksiniz demişti derin nefesler alıp elimdeki zarfı geri koltuğa attım ve Orkun'un odasına yürüdüm kapıda durdum ve kapıyı çaldım içerden beklemediğim bir tepki "kim o?" gülme krizine yakalanmışken cevap verdim "kaçak bir kız, gelebilir miyim?" ve cevap verdi "gel kaçak kız." kapıyı açıp içeri kafamı sonra ayaklarımı uzattım "hoş geldin" elinde
Kaynak <wattpad.com/myworks/3035198...>
telefon vardı "hoş buldum, Orkun" hala telefondan gözünü ayırmamıştı ve beni dinliyor gibi de durmuyordu işte o zaman bani bir deli damarı tuttu elindeki telefonu beklemediği bir anda aldım ve cebime attım saf saf yüzüme bakarken konuşmaya başladım "gidecek miyiz davete?" derin bir nefes aldı "bilemiyorum Beste sana bir şey yaparsa" gülümsedim ama burukça gülümsedim "ne olucak Orkun? bir şey olmaz" bakıştık öyle gözlerimizi ayırmadan bakıştık sonra devam etti "gideriz ama hemen geri geleceğiz tamam mı?" beni koruma çabasına hayran bir şekilde baktım yüzüne "peki" derken ayağa kalktım kapıyı kapatacakken seslendi "Beste" arkama dönüp baktım gülüyordu "telefonumu versen mi acaba?" gülerek elimi cebime atıp telefonu uzattım ve kendi odama çekilip kitabımı okumaya başladım
*
Yaklaşık bir saat sonra berber sabah yürüdüğümüz yollardan yürürken bulduk kendimizi ikimizde gergindik, hele Orkun attığı her adımına yansıyordu gerginliği o an içimden elini tutmak geldi elimi hafifçe eline sardım o an yüzüme baktı tebessümle bende ona güldüm sonra "elimi daha sıkı tuttu bırakmak istemiyormuşçasına" ve beraber girdik o salona el ele bir masaya oturduk içecek servisi ortada tatlı tuzlu kurabiyeler o an aklımdan bir soru geçti hani bu insanlar tek lokma yemek için savaşıyorlardı şimdi her yerde bol bol yemek o sırada kürsüye birisi çıktı ve konuşmaya başladı "evet sevgili çalışanlarım, hepiniz beni kırmayıp davetime geldiğiniz için sağ olun, şimdi sizlere neden bir parti verdiğimi anlatayım bu gün şirketimizin on sekizinci yıl dönümü dolayısı ile buradayız ve şimdi önemli bir gelişmemiz var çok sevgili biricik celladınız Orkun Sezer, size yine iş çıktı böyle güzel bir günde tabi biraz tatsız olacak ama ne yapalım iş
Kaynak <wattpad.com/myworks/3035198...>
gereği sizi buraya davet ediyoruz, buyurun" nutkum tutulmuştu boğazıma koca bir yumru oturmuş nefes alamıyordum , "Orkun..." dedim sadece bunu dedim Orkun afallamıştı hem de nasıl? o an aklı yerine gelmiş olmalı ki önümde eğildi ve konuşmaya başladı "Beste beni affet tamam mı güzelim? şimdi senden tek bir şey isteyeceğim buradan çıkacaksın doğruca eve gideceksin kapıyı kilitleyip beni bekleyeceksin" ağlarken kafamı sallayıp Orkun'un elime tutuşturduğu anahtarla koşmaya başladım delirmek üzereydim, böyle bir olaya şahit olduğum için gebermek istiyordum arkama baktığımda sadece isteksiz ve boynu bükük bir şekilde yürüyen Orkun'u gördüm
∞
evettt şu an kendime inanamıyorum tamam ben psikopattım da bu kadar psikopat mıydım?
biliyorum beni alkışlıyorsunuz çünkü bütün bölümü bitirdim dfghjkjhgffghj
neyse sonraki bölümde görüşürüz bay bay <3
fikirlerinizi belirtin
Kaynak <wattpad.com/myworks/3035198...>
··
202 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.