Vatanım;
Uğruna can veremeyen
Düşmana siper olamayan
Bağrında yaşayamayan
Hasretinle tutuşanım ben
Çanakkale'de matarasını kanla dolduran askerin
içemediği suyum
Asla gelmeyeceğini bildiği erinin
Yolunu bekleyen hatunuyum
Allah Allah nidalarıyla koşan
askerin sesi
Ben Mustafa Kemal'in
Vatan aşkının imandan geldiğini bilen askeriyim
Ben parmağının koptuğunu farketmeyen er
Sevdasını mendile saçıyla işleyen sevdalı
Son yavrusunu da vatana feda olsun diye saçını kınalayıp yollayan ana
Ben önce vatan diye büyütülen
Tek gözünü kaybettiğine vatanı müdafa gerekse
askere gidemem diye ağlayan babanın,
Keşke erkek doğsaydım diye kahrolan kızıyım
Dalgalanan nazlı bayrağımın altında ölme şansına
erişebilme arzusuyla yaşayan
Yurdumun üzerinde inleyen ezanın burnunun direği sızlaya sızlaya duyamayanıyım
Ben bu vatanın;
Sevdalısı
Kadını, anası, kızı
Vatana hasret öleniyim ...