Bazı kitaplar vardır,okurken kendimizden bir parça buluruz. Hatta bazen aynı ben dediğimiz zaman bile olur. Hayatın bazı dönemlerinde öyle bir ruh haline bürünüyorum ki... İsmini veremediğim bir ruh haliydi, artık onun ne olduğunu biliyorum:OBLOMOVLUK. Eseri okurken sayfa sayfa bekledim:işte dedim,şimdi atacak üzerindeki ölü toprağını! Aşk bile kaldıramadı bu ölü toprağını.Yazar kendi görüşlerini de başarılı bir şekilde sindirmiş esere. Rus insanını,düşünce yapısını, Almanlardan farklarını okura kahramanlar nezdinde sunmuş. Kahraman tahlillerin başarılı buldum. Okurken özdeşim kurabiliyor, onlarla sevinip onlarla dertleniyorsunuz. Kitabı okudukça etrafımızda ne kadar OBLOMOVLUK la dolu insan olduğunu fark ediyorsun. Her birimiz bazen hayata geç kalırız, başlamak istemeyiz, erteleriz ne kadar ertelersek hayatın içinden o kadar soğur ve bir şeylerden elimizi eteğimizi çekmek isteriz. Bu belki de korkudur. İçimizde süregelen bir korku. Oblomov' u yüzeysel olarak düşününce onun bir tembel olduğunu söyleyebiliriz belki ama işin detaylıca içine girdiğinde daha detaylı bir karakter analiz edildiğinde aslında hiç de öyle olmadığı anlaşılıyor.Ben en çok onun içinin tembelliği ile değil korkusuyla yüzleştim, sorumluluktan kaçan sorumluluk almaya korkan yüzünü gördüm.Ne olursa olsun sorumluluk almaktan korkmayın, hayatınızı yaşamaktan korkmayın. Hayatı yaşamaya geç kalmış olabilirsiniz ya da neresinden başlayacağınızı bilemiyor olabilirsiniz.Ama bunlar yaşama sevincinize, hayatı anlamlı kılmaya engel olmasın. Şu da var hayatı çok hızlı yaşamamakta lazım. O zaman da hayatın o an ki anlamını önemini kaçırırız. Tam kararında yaşamalı hayatı. Evet, aslında gerçek anlamda yaşamak da bir beceridir. İşte yaşamda biraz okuduğumuz kitaplarda, hayatta kullanbileceğimiz gerçekler bulma becerisidir. Bu kitapta iyiki okumuşum dediğim kitaplardan. Hayata karşı farklk bir bakış açısıyla bakmamızı sağlıyor. Kitabı okuduktan sonra hemen incelememi yapamadım. Durup sindirilmesi gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Tespitler benzetmeler olaylar çok yerinde. Kitap kalın olsa da dili oldukça akıcı. Sıkılmadan okuyabilirsiniz. Hayatta zorlananların anlamını bulamayanların okuması gereken bir kitap. En sevdiğim karakter Oblomov. O kadar yeteneği donanımı olsa da yaşamayı o kadar beceriyor. Oblomov sıradan bir karakter değil. O, benim hayatımda bulunan ve bulunacak gerçek insanların simgesidir. Ara sıra kendimizi bir yoklamalıyız belki de, yapılması gereken bir şeyi ertelediğimizde veya bahaneler bulmaya başladığımızda çocukluğumuzdan gelen bir miskinliğe rastlarsak, bunu bizim çözmemiz gerekir. Ştolts yok çünkü hayatımızda...Yazdıkça değinmek istediğim konuların bitmeyeceğini ve incelemenin eksik kalacağını bildiğim için burada bitiriyorum. Böyle eserlerin kıymetinin bilinmesi gerektiğini düşünüyorum. Okuyun okutturun. İyi okumalar ve bol kitaplı günler dilerim 
Oblomov 
İvan Gonçarov
·
113 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.