Ey Efulim
O yollarda seninle yürümeyi ne çok isterdim
Daha çok isteklerim olacaktı senden
Ben sana babamı özledim diye çocuk gibi kollarında ağlayacaktım daha.
Ah Efulim kuşlar diyorum hep gurbete ben senin yanında niye gurbetliği yaşarım
söyler misin efulim neden kaçar gözlerim senden.
Sana bakıpta kendimi bulamamaktan mı korkuyorum
Ne var ki bir bilsem
Gözyaşlarım neden kurur Efulim
Bu saaten sonra çöktü artık üstüme karanlığın
Hadi uyan efulim güneş doğmadan gidelim .
Nerde kaldın Efulim arkama baka baka yürüyorum.
Hayal meyal gözükme efulim korkuyorum ,
Telaş etme yerde dizlerim ama ağlamıyorum ,
alamadığın o gülün dikenleri avucumda debeleşiyor,
Efulim yetiş bir gül daha koy avucuma yeşer orda
Sen güldükçe zaman kovalıyor beni durmadan
Olmayan saatimin tiktaklarını duyuyorum
Korkma Efulim delirmedim gülüyorum sadece
Artık sözcüklerim anlamasız geliyor sana
Zaten sen hiç anlamak istemedin ki
Ama bak umut gökyüzünde gülüyor
Baksana gökyüzüne efulim
Nerde kaldın Efulim daha gökyüzüne bakıp umduğuma ell salayacaktık daha gelmedin mi ?
Karanlık çökmesin nolur korkarım sevmem senin karanlığını
Kırmızı koltukta oturmuş seni arıyor gözlerim
Ha geldin ha geleceksin Efulim
Çeşit çeşit insanların gözleri üstümde süzülüyor
Gel al o bakışları nolursun
maşuk halımıza hasret kaldım
Yokluğunun karanlığından korkutma beni
Nerde kaldın Ey Efulim.
#esma karak
··
429 views
Efulimi nasıl buldunuz yorumlarınızı bekliyorum.
Kendi şiirim ✨
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.