Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.26
Gönderi
Merhaba,
Okuduğum feminist kitaplar arasında en güzellerinden ve bana en çok katkısı olanlardan biri oldu. Kitabın adını da ayrı sevdim, bu arada. Kitap, bir tiyatro kitabı. 1970'li yılların Londra'sının toplumunu anlatıyor. O yıllarda, Londra'nın başbakanı Margaret Thatcher'dir. Kendisi, ilk kadın başbakan olmasının yanı sıra, en uzun görev yapan başbakan olmuştur. Koskoca 11,5 yıl. Böyle söyleyince, İngiltere adına seviniyorsunuz belki de, bir kadının 11,5 yıl başbakan olması, kadınların kalkınması, erkek egemen dünyanın, ataerkil toplumun yok olması demekmiş gibi geliyor. Ama ne yazık ki, durum asla böyle olmamış.
Kitabın ana karakteri, iş ve kariyer odaklı, hırslı bı yönetici olan kadın karakter, Marlene'dir. İlk sahne, farklı zamanlardan ve kültürlerden gelen beş kadının, bir akşam yemeği partisinde geçiyor.
Bu kadınlar ayrı ayrı kendi hikayelerini anlatıyor, hepsinin konusu aynı aslında, ataerkil toplum ve kadınlara dayattıkları. Farkları ise, her birinin bu düzenle farklı şekilde ve farklı zamanlarda mücadele etmiş olmasıdır. Bu da bize ne yazık ki erkek egemenliğinin, erkek zulmünün evrensel olduğunu açıkça gösteriyor. Ana karakter olan Marlene ile başlamak istiyorum, kendisi mavi yakalı köklü bir ailenin kızıdır. Belki de iş ve konum hırsı bundan da kaynaklanıyor. Babasının maddi durumu, ve proleterya sınıfının o dönemde thatcherizm politikası tarafından nasıl zorluklar çektiği kitapta açıkça yazılmıştır. Buna ek olarak, Marlene kariyeri için kendi kızını ablasına bırakıp evi terk etmiştir. Ne yazık ki, bu noktada kapitalizmin anneliği ve kariyeri bir arada tutmayı doğru bulmadığını görüyoruz. Marlene, bir bakıma Thatcher'in uzantısıdır. Tıpkı onun gibi liberal feminist bir tavır sergilediğini görüyoruz. Marlene'in yönetici olması ile birlikte, Bay Kidd'in bunu kaldıramadığı için kalp krizi geçirmesi de hegemonik erkekliğin dönemin İngiltere'sinde bile var olduğu aşikardır. Marlene'in ablası Joyce ise, Marlene'in antitezidir. Joyce, işçi sınıfını temsil eder. Ayrıca kapitalizmin dayattığı annelik ve kariyer bir arada olamaz tezinin canlı örneğidir. Çocuklu bir kadın olan Joyce bir temizlik işçisiyken, kardeşi Marlene, çocuğunu terk etmiş bir kadın olarak yöneticidir. Kitapta, kurgusal olmayan iki karakter vardır. Bunlardan biri İsabella öteki Nijo'dur. İsabella, 20. yüzyılın erkek egemen dünyasında kaşif ve gezgin olan bir kadındır. Özgür ruhu ona hayran olmamı sağladı. Nijo ise çocuk yaştan itibaren bir imparatorun eşi olmak için yetiştirilmiş bir kızdır. Kadının varlığının sadece erkeğe verilmiş bir lütuf olduğunun düşünülmesi ne komik. Griselda ise kocasına tamamen itaat eden, ataerkil toplumun avucunun içine aldığı kadın karakteridir. Kocası tarafından bağlılığı, çocukları alınarak test edilmiştir. Halk bu itaatkâr tavrından dolayı ona çok saygı duymuştur. Kadına duyulan saygının bile bedeli gerçekten bu kadar ağır mı olmalı? Kitap boyunca, kadınların; saygı, konum, mevki, iş, annelik, eşlik, birey olma arzusu, özgürlük vb şeyler için sürekli bir şeylerden feragât ettiğini görüyoruz. Kadınlığın, yıllardır tanımı hep bu olmadı mı? Eğer bunu istiyorsan, şundan vazgeçmelisin. Kadınlar için olumlu başlayan her cümle bir -se, -sa şart kipi almıştır. Bu geçmişten günümüze bir nebze bile olsun azalmadı. Bunun en acı yönünü bize Joan karakteri gösteriyor. Joan, eğitim almak için evden kaçan, papa olabilmek için cinsiyetini gizlemek zorunda kalan , öğrenildiğinde ise taşlanarak vahşice öldürülen bir kadın karakterdir. Ne yazık ki patriarkal bir toplumun nasıl misojiniye evrildiğini günümüzde hala öldürülen kadın haberleriyle görüyoruz... Her ne kadar ötelesinizde, biz buradayız. Ve burda, dimdik el ele olmaya devam edeceğiz. Kitapta tam olarak bu konuda bir farkındalık yaratmaya çalışıyor. Liberal feminizmden, sosyalist feminizme geçişi sağlayıp ataerkil toplumdan kurtulmamız gerektiğini öne sürüyor. Erkek egemen dünyayı, sadece birlik olarak alt edebiliriz...
İncelememi kapitalist düşünceleri olan tüm herkese inat şöyle bitirmek istiyorum;
" Kalamam hayatın köşesinde, o zaman neşesi neresinde? Koysalar önüme bariyerde, çocukta yaparım kariyer de!"
Özgür bir dünyada özgürce yaşayabilmemiz ümidiyle...
·
231 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.