𝐾𝑖𝑦â𝑚 𝑏𝑖-𝑛𝑒𝑓𝑠𝑖ℎî..
.
Karanlığın, zûlmetin ötesinde hiç birşey yok iken Kendisi(c.c.) Hayy ve Kayyûm idi.
Kâinatta her ne vâr ise, Ona (c.c) asla benzeyemezdi.
Muhâlefetün li'l havâdis'ti çünkü.
Hâşyetiyle koskoca dağları dümdüz eder, Ummanlara sığmaz, Kıyâm bi-nefsihî yani varlığı hiçbir şeye muhtaç olmaz ve olmayacaktı.
Hani diyor ya şair
"Göğe, çarkı feleğe süreyya'ya yıldızlara kainata sığmayıp, Bir garibin kalbine giren.
Duy sesimi !
İşte bu benim.
İşte ben!"
●●●
Biz de diyoruz ki;
İşte bu biziz.
İşte biz.
Seni anmaya geldik.
Seni bilmeye.
•"Hiç bilenle bilmeyen bir olur mu?" buyuruyorsun.
Biz, bilen olmaya geldik.
•"Bana bir adım gelene ben on adım gelirim" buyuruyorsun
Biz sana koşmaya geldik.
Doldur sinemizi Ya Rab !
Çünkü dolmayan sînemize senden uzaklık ağır gelir.
Biz hissetmesekte, gayrî sensizliğe tâkâti kalmamıştır insan oğlunun.
Hissettir bize Ya Rab..
Bir damla bile değilken biz, sînende yanmaya geldik.
Hem biliyormusunuz Kardeşlerim,
İlk ayet "oku" değildir.
•"Yaradan Rabbinin adıyla oku" dur.
yani ayette geçen herhangi bir okumaktan ziyâde,
Rabbimiz Azze ve Celle'nin ismine, onun güzelliğine hayranlıkla oku,
kainatı oku,
evreni ve dâhi bir insanın yaratılış safhalarını oku.
İnsan evvela kendini bilmelidir.
Ki kendini bilen Rabbini bilir
Rabbini bilen Haddini hududunu,nerede durulacağını bilir.
Nerede olursa Allah'ın gazabına uğrayacağını, nerede durursa O'nun Rahmet nazârına dokunacağını bilir.
إِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ
- İkrâ' bismi Rabbikellezî hâlag
● "Yaradan Rabbinin adıyla oku"
Cebrail(a.s) ilk "oku" buyuruyor
"Ben okuma bilmem" diyor Habibî Zîşân (s.a.s)
Efendimizin Peygamberlikle şereflendiğinde ilk hadisi "ben bilmem"dir.
Peki ya biz kendimize bir bakıverelim, Herşeyi billiyor muyuz?
Bir yanda herşeyi bilen biz, öbür yanda
•"Bimediklerimi ayağımın altına koysam, başım göğe değerdi" diyen bir İmâm-ı Âzâm Ebû Hanîfe.
Biz ki Allah'ın ihsanda bulunduğu Mü'minleriz.
En çokta haddimizi bilmeliyiz.
Uğraşılarımız Rabbimizin adıyla değilse , okuduklarımızdan bir hayır ve bereket göremeyiz.
Ben biliyorum demek insanın helâkine sebebiyyet verir.
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ
-Halagal insâne min alak
● "O ki insanı bir kan pıhtısından yarattı."
Düşüne biliyormusunuz minicik gözle görülmeyen bir kan pıhtısından, mikro âlemde bir hücreden, yüce Sanatkâr nasılda onu şekillendiriveriyor.
hangi ilim hangi kalem, sanatını ona benzete bilir ki.
Yalnız ultrasonların değil en basit teknolojik aletlerin dahi olmadığı bir çağda, okuma yazma bilmeyen Ümmî bir Peygamber'e (s.a.v) İnsanın Ana karnında yaratılış safhalarını bir bir açıklayan Ayetler ne muazzamdır.
bu ayetleri okuyan bir kişi nasıl olurda îmân etmez akla hayâle sığmıyor.
•"Andolsun biz insanı çamurdan (süzülmüş) bir hülasadan yarattık.
Sonra biz insanı sarp ve metin bir karargahta (rahimde) bir nutfe (zigot) yaptık.
Sonra o nutfeyi alaka (yapışan şey) hâline getirdik, derken o alakayı mudga (bir çiğnem et) yaptık, o bir çiğnem eti kemik(lere) çevirdik (ve) o kemiklere de et (kaslar) giydirdik. Sonra onu başka yaratılışla inşa ettik (can verdik, konuşma verdik)..."• (Mü`minun sûresi : 12-14)
إِقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ
ikrâ' ve Rabbukel ekrâm.
● "Oku ! Rabbin sonsuz kerem sahibidir."
O ki ikrâmı bol olandır, kendisine inanan inamayan herkese "Râhman" İsm-i Şerîfi gereği merhamet eder.
Herkesi Rızıklandırır.
أَلَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ
-Ellezî Allame bil galem
● `O ki Kalemle yazmayı öğretendir.`
Kardeşlerim burada husûsîyetle düşünmenizi isterim ki "Kalem", üzerine birden çok ayet olduğu için kudsîyeti vardır.
Rabbimiz bir sürenin adını başlı başına "Kalem Sûresi" olarak takdîr buyurmuştur.
"vel Galem" yâni "Kaleme Yemin olsun ki" buyurur.
Üzerine yemin edilen şeyler Rabbimiz katında en değerlilerdir.
İnşâAllah bu bilgi üzerine evlerimizdeki kalemlere hürmet gerekir.
Onları yere düşürmekten dâhi çekinmelidir insan ,
Ki o, üzerine âyet gelmiş bir nesnedir.
Ve en mühimi o Kalemlerle Rabbimiz adını alarak yazılar yazmalı ve Ümmetî Muhammed'e faideli olmalıdır.
عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ
-Allamel insana malem yaglem.
● "O insana bilmediği şeyleri öğretti"
Bilmediğimiz şeyleri öğrenme kabilyeti verdi.
Hz Âdem(a.s) vasıtasıyla bize eşyânın isimlerini öğretti.
En mühim olanı ise bize Kendisini(c.c)bilmemizi lûtfetti, o sebepten
"İlimlerin en şereflisi Akaid'dir." der ûlemâ
Akaid İmân'ın esaslarından bahseden ilimdir
Akaid kalbin hiçbir şüphe kabul etmeden bağlanmasıdır.
Bir kısmına inanıp bir kısmına inanmamak mümkün değildir.
"Bu devirde bunlar mı kalmış" deniliyorsa o akîde değildir.
ki biz 14 asır evvelinde kalmaktan gerici olarak isimlendirilmekten mutluluk duyarız.
Hidâyete ermenin Şartı Allah Rasûlü ve Sahâbe efendilerimiz gibi Îman etmektir.
Sahabe yoksa ilimde yoktur.
Bazı sahabeler atılıp bazılarına iman olmaz.
Ehli Sünnet vel Cemaatin akîdesi budur.
•• ●●● ••
Geceniz hayr ve bereket olsun Efendim...
|Vera ✒️
·
102 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.