Sanma böyle yazılır umutsuz şiirler
Yazılan her şiirin bir hikâyesi vardır
Aşkın yorgunluğunda kaybolan dillere
Süslerini göster çoğalt umutları
Yüreklenirken hayat o gül muştuya
Muştular umutlanır Aydınlığımıza…
Aydınlığında güneş dilsiz kalır
Çağ susar
Dil tutulur Ve gökyüzü
Ve yeryüzü
Umuda boğulur
Adın umut olur,
Kuşaklara…
KÖR KUYU
Sokakları dolaştım adım adım gün boyu
Mekanımın varlığı bahçendeki kör kuyu
Tüm hayatım nostalji uzayan günlerime
Renkli uzun bir çadır hayatımda bir kuyu
Yanık bir sahifedir satın alınmış her ask
Yüreğime panzehir umudumdur kör kuyu
Eski askları attım rüzgârların önüne
Gönlüme ab-ı hayat yüreğimde kör kuyu
Arta kalan bir hayat olumsuzluk sokağında
Bana aşktır, hayattır bahçemdeki kör kuyu
Solmaz çiçekleri aldım sevdamın yüreğinden
Güller yeşerdi, artık bahçede var kör kuyu