ANNE OLAN BİLİR “Ölüm sevdiklerini senden almadan evvel, sanki sana ve çevrendekilere gelmeyecekmiş gibi geliyor. Sonra bir gün kedin ölüyor ya da alt komşun ya da sevdiğin… Okkalı bir tokat yiyorsun yüzünün tam ortasına. O an hayatı, uçabilecek kadar hayallerle yaşaman gerektiğini ve aynı anda da ayaklarının yere basması kadar gerçekçi olduğunu anlıyor insan.” “Anne olan bilir ki annelik başlı başına fedakârlıktır. Karnındayken, canınla, kanınla beslersin. Ve vücudunun şeklini istediği gibi değiştirir. Doğduktan sonra da hayatını.” “Sevgi tıpkı bir bahçe gibi, sadece ona gözlerinle bakmak yetmiyor, yeşillikler içinde kalabilmesi için su vermek, ilgilenmek gerekiyor.” Yeni evli bir çift ve hamile kalan karakter ile aynı anda hamile olan arkadaşı Pelin ve sonrasında karmaşık hale gelen hayatlar… Eserde ailelerin çocuklarının sevdiği kişi seçimlerine müdahalesi anlatılmış. Günümüzde de birçok kişinin yaşadığı gibi… İki karakterin de hamilelik sonrası annelerinin katıldığı güne gittiklerinde anlatılanları hiç tasvip etmedim. Hele ki hemşirelerin doğum sırasında söyledikleri edepsiz sözler konusu… Yaşadıkları doğum zorlukları. Bu dönemde erkeklerin aldatması ve eski kadınların çaresizlikten bunlara katlanmak zorunda olması… Dayak, kıskançlık ve huysuzluklara katlanmak zorunda kalmaları… Kitapta birinin kardeşinin bunları yaşayıp içine ata ata kanser olup ölmesi… Benim bir tanıdığımın kızı da aynı bu şekilde yaşayıp kıskançlık sonucu eziyetlerine dayanmaya çalışırken kanser olup vefat etti ne acı bir durum… Kadınların, yeni hamilelere bunları anlatarak psikolojisini bozmaya ne hakkı var… Karakterin bebeğine yazdığı mektuplar ile anne ve bebeğin arasındaki büyük sevgi bağı çok güzel anlatılmış. Duygular dokunaklı şekilde işlenmiş satırlara. Sayfa 44 teki mesaj olayını okurken epey gerildim ama sonucunu öğrenince rahatlasam da karakter gibi benim de içimde şüpheler devam etti. Kadın, arkadaşı Pelin’in yaşadıkları sonrası yaşanılanların etkisi altında kalarak annelik görevini yerine getirirken aşırıya kaçıp sağlığından olacağını bilemezdi tabi ki… Bu dönemde yaşadığı güçlükler hiç de kolay şeyler değildi. Bir annenin yaptığı fedakârlıklar… Kapakta yazan yazıya göre hep bir şeyler olacak ama ne zaman diye diye okudum ve eserde SON yazısını okuduktan sonra Not yazısını ve açıklamayı okuyup devam ettim tabi ki… Ama o satırları korkarak okudum. Nasıl ki kızın saçını kızıla boyayıp evden kutlama için arkadaşlarınla buluşmaya gidiş sonrası okuduğum koyu siyah yazılmış satıra kadar… O anda o satırlarda kaldım… Kitabı kapattım ve yine açıp kapattım. Korkumdan okumaya devam edemedim. Ağlayacağımı hissettim ve ortam buna o anda müsait değildi. İş arkadaşım geldiğinde Türk kahvelerimizi içerken kitaptan bahsettim ve o koyu siyah sonrası beş satırı okudum. Dedi ki; beni de ağlatacaksın ben dışarı çıkıyorum. Sonra ben devamını ağlayarak okudum. Kitabın halen etkisi altındayım. Bir anne olduğum için mi, duygusal olduğum için mi beni bu kadar etkiledi bilemiyorum ama vicdanlı olan her okurun etkileneceğine eminim. Bu eseri arkadaşlarımın paylaşımlarında görüp kapak tasarımından etkilenip yorumlarını inceleyip almıştım. İyi ki de almışım ve yazarın kalemi ile tanıştım. Yazarımız okurları ile yakından ilgili. Onun sıcacık bir yüreği olduğunu hissettim. Tıpkı eseri gibi… Yazarımızın emeğine yüreğine sağlık, umarım bol okurları olur. #pınaryılmaz #anneolanbilir #okudumbitti #yorum

Anne Olan BilirPınar Yılmaz · Az Kitap · 058 okunma

·

62 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nursemin Doğan