Kitabı beğendim.Diğer okurlara tavsiye ederim. Romanın yazarı Hüseyin Rahmi Gürpınar,Türk Milli Eğitim Sistemi’nde adını sıklıkla lise sıralarında Osmanlı ve Cumhuriyet Dönemi yazarları arasında duyduk bol ezber yaptık edebi anlayışını verdiği eserlerin listesini ve bazılarının konusunu..Benim için geçerli olan şey şudur;kullanmadığım ya da hatırlamak için ilgimi celbedecek bir durumla karşılaşmadığım sürece özellikle okul sıralarında öğrendiklerimi unuturum.Öğretmen olduğumda bu yönümün bana kazandırdığı bir öğretme tarzı oluştu bir gün unutacakları ve Allahualem hangi zamanda bilmem yüzde kaç karşılarına çıkma ihtimali olan kronolojik kuru bilgileri detaylı anlatmam .Genellikle öğrencilerin içinde oldukları ânı doğrudan ya da dolaylı yaşamalarına sebep bağlantılar kurarak geçmişteki siyasi oluşumları,tarihsel kişilikleri anlatmayı tercih ederim.Sınav zamanı yaklaştığında da değerlendirme defterim vardır tüm bilgilerin bir arada olduğu bundan sorumlusunuz derim.Yani derste anlattıklarım başkadır sınavda sorduklarım başka:) O nedenle sınıfları bana karşı duruşları konusunda parçalara bölerim.Beni çok sevip tarzımı anlayıp yakın bulanlar,hikaye anlatıyor acaba bu tavsiye ettiği kitapları kendi gerçekten okudu mu ki diye düşünenler,her daim hiçbir öğretim tarzı işlemeyen hayalperestler,iç dünyasından sıyrılamayanlar diye devam eder.Herkesin sevgisine de talip değiliz çok şükür.Verdiklerimizi alan ve anlayanlar ve taşıyabilenler bizi sevmeye devam etsin yeterlidir:) Hüseyin Rahmi Gürpınar ile gerçek anlamda bu eseri ile tanışmış oldum.Eski Osmanlı adamları,resmi ve ağır duruşları pek ruhsuz gelse de kendisini be romancılığını,anlattıklarını,mizahi anlatış tekniğini,olay örgüsünde ordan oraya sıçrayışını,doğallığını,karakterlerini özellikle kendi şivelerinde ve kültürlerinde konuşturabilme becerisine hayran oldum.Bir kere eski dilde dinlemedim ben kitabı ama yazarımız da ağdalı osmanlıca dan hazzetmezmiş ve eserlerini halk anlayabilsin diye yazmış bu düşüncesinin etkisi bu kitabında gözlemleniyor. Yazarların hayatları ve eserleri arasında benzerlikler gerçekten var.HRG küçük denilebilecek bir yaştan itibaren anneannesinin yalısında bakılmış ve büyütülmüş çünkü anne erkenden vefat etmiş baba da boşalan eş kadrosunu yeni bir hatunla doldurunca anneanne konağına gönderilmesi münasip bulunmuş.Gençlik yıllarında mahkemelerde memur olarak çalışmış bir dönem Kütahya Milletvekilliği de yapmış 1940’larda.. Yazmayı çok sevmiş olacak ki hayatının son on yıllarını Heybeliada’da sadece yazarak ve okuyarak geçirmiş.Anadolu ‘ya ait eseri yok çünkü İstanbul’un havasından başka hava teneffüs etmemiş.Doğalcı ,doğaldan yana ,gözlemci bir yazar olduğunu söylüyor edebiyat sayfaları.Çok haklılar bu kitabını dinlerken bu kadar insanın konuşmalarını nasıl düşündün ,aklında tuttun arka arkaya uladın diye hayranlıkla düşünmemek elde değil.Çocukluğundan itibaren kadınlarla fazlaca içiçe bir yaşam sürmesi mahalle ve sokak hayatı üzerine ciddi ve başarılı gözlem yapmasını sağlamış aynı zamanda mahkemelerde memuriyet hayatında ne çeşit insanla muhatap olmuş olması romanlarına bulduğu karakterleri konuştururken epiy yardımcı olmuşa benziyor,bu romanda bir dilenci Hacer var ne laflar ne laflar ..Kitabı kendim okusam bu kadar eğlenmezdim seslendiren aynı zamanda bir tiyatrocu ses erkek ama mahalle karısı gibi konuşuyor attığım kahkahaların haddi hesabı yok.. Mesela o laflar nelerdi; çökük avurdunun zembereği boşaldı,yine verdin piyazı kabarttın koltuklarımı,anne ne duruyoruz burda kavga oldu bitti de davası bile görüldü,kırk yıl günahkar bir gün tövbekar..(tabi ben buraya o çok güldüğüm lafları yazamıyorum belden aşağı olduğundan olabilir) Hüseyin Rahmi Gürpınar adını okuduğum ya da duyduğumda kalın çerçeveli gözlük,daktilo ,vapur sesleri ,martılar ve fasıl dinletisi de görüyor duyuyorum aynı zamanda.. Kitabı beğendim,Okurlara tavsiye ederim.

Hayattan SayfalarHüseyin Rahmi Gürpınar · Özgür Yayınları · 2019186 okunma

··

855 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülcan Coşkun