Franz Kafka - Hayvan Öyküleri Kubbeli, yuvarlak alanın açılabilmesi için, toprağın sertleşinceye dek dövülmesi gerekiyordu.Ama bu iş için elimdeki tek alet alnımdı, gece gündüz demeden, geri çekilip hız aldım, koşarak gelip toprağa kafa attım, toprağa vurmaktan alnım kanadığında, ancak o zaman mutlu hissediyordum kendimi, çünkü bu kan duvarın sertleştiğinin kanıtıydı.Herkes bunu kabul edecektir, kale alanını sonuna kadar hak ettim.. --- Şimdi birinin kalbine dokunmak isterseniz, kalbi yerinde bulamazsınız.Bizim kuşağımız yok olmaya yazgılı bir kuşaktır ama o eski kuşaklardan masumdur.Kuşağımın çekingenliklerini anlayabiliyorum, aslında bir çekingenlik bile değil bu, binlerce gece öncesinin görülmüş ve binlerce kez unutulmuş bir düşünün yeniden unutuluşu sadece, bu binlerce kez unutmadan ötürü kim suçlayabilir bizi? #hayvanöyküleri Hayvan Öyküleri ; Kafka'nın Milenaya Mektuplar ve Dönüşüm kitaplarından sonra okuduğum üçüncü kitabı. Tam manasıyla keyif alarak okuduğum söylenemez. Daha çok, anlamaya çabalayarak, acaba burada neyi ima etmiş diye irdeleyerek bitirdim tüm kitabı. Kafka kitabında her zaman yaptığı gibi, yalnızlık , tedirginlik ve karamsarlık temalarını ön plana çıkarmış. İnsanı sıkan yanı, hep sonuca odaklı bir şeyler bekliyor olmamız. Çünkü kitap bu beklentimizi , ne yazık ki karşılamıyor. Her hikaye kendi sonunu yazmamız için havada bırakılmış hissi uyandırıyor. Kitabın sonunda yer alan, M.Kamil Utku'nun yazmış olduğu Kafka'nın Hayvan Metinleri üzerine yazdığı ayrıntılar , hikayeleri daha iyi anlayabilmek adına epey aydınlatıcı nitelikte. Her ne kadar keyif vermese bile Kafkanın "Eğer okuduğumuz bir kitap bizi kafamıza vurulan bir darbe gibi sarsmıyorsa, niye okumaya zahmet edelim ki?" aforizmasına dayanarak okumanızı tavsiye ediyorum. Sevgiler.

Hayvan ÖyküleriFranz Kafka · Altıkırkbeş Yayınları · 2012328 okunma

·

96 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rojin Turay