Peki Ya Sizin Karneniz Nasıl?
Çocukla kurduğumuz ilişki biçimi onların okul hayatını direkt etkiler.
Güvenili bağlanma kısaca, bakım veren kişinin çocuğunun fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarına doğru zamanlamayla doğru şekilde yanıt vermesi, onunla sıcak, tutarlı bir ilişki kurması olarak özetleyebiliriz.
Aslında formülasyon basit: Bakım veren (genelde anne baba) kişi ve çocuk arasında böyle bir ilişki varsa, çocuğun araştırmaya, öğrenmeye daha açık olması beklenir.
Örneğin anneleriyle güvenli bağlanma gerçekleştirebilmiş çocukların okulöncesi dönemde daha merakli çocuklar oldukları, yaşıtlarıyla daha kolay empati kurabildikleri ve güvenli bağlanamayan çocuklara göre özgüvenlerinin daha yüksek olduğu bulunmuş.
Ayrıca başka bir çalışmada bu çocukların 6 yaşından itibaren okulda arkadaşlarıyla daha olumlu ilişkiler kurabildikleri sonucu ortaya çıkmış. Yine bebekler ve okulöncesi yaştaki çocuklar arasında, güvenli bağlanan çocukların daha sofistike sembolik oyunlar oynadığı, çevrelerini daha aktif araştırdıkları, oyuna daha aktif katıldıkları ve bir işle daha uzun süre kalabildikleri görülmüş.
Okulda kendisini rahat ve güvende hissedebilen, başı sıkışınca, anne babasının ona kucak açacak güvenli bir bölge olduğu fikrini zihninde taşıyan çocuk elbette daha kolay öğrenir. Bu çocuk kendisiyle ilgili de daha olumlu düşüncelere sahiptir. Arkadaşlık ilişkileri daha olumlu gelişmiştir. Genel stres ve kaygı düzeyi daha düşüktür.
Başarısızlığın altından da ilişki problemleri çıkabilir. Başarısızlığın sebebi dünden bugüne yaptıklarımız değil, doğduğu günden bugüne bir türlü doğru kuramadığımız ilişkimizdeki problemler olabilir.
Bu nedenle her zamanki gibi önce sağlıklı bir ebeveyn-çocuk ilişkisi için çabalamak gerekir. Sonrasında okul başarısı da gelecektir.
Sayfa 145 - Altın KitaplarKitabı okudu
·
135 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.