Gönderi
bir kaçış kitabı
Yakmak bir zevkti cümlesi ile başlayan yazıldığı dönemden sonrasını görmeye çalışmış ve bunu başarmış Ray Bradbury, yarattığı bu distopik eserde bizleri korkuyla sarıp sarmalıyor. Kitabı okuduktan sonra sizi bir kaçma eyleminin ortasında bırakabilir. Neyden peki? Aptal kutularından, çevreden ve belki kendimizden. Nereye gideceğiz peki, neye sığınacağız? Kitaplara efendim tabii ki kitaplara!
Kitapta totaliter bir rejim karşısında cahilleştirilmiş düşünme sorgulama eyleminden uzaklaştırılmış bir toplum vardır. Ve şimdi sıkı durun burda itfaiyeciler yangın söndürme değil yangın çıkartma eyleminde bulunuyorlar. Evet yangın çıkartma, peki neyi yakıyorlar? Kitapları! 451 Fahrenheit'ta yanan kağıt parçalarını. Onları düşünmeden, sorgulamadan, hayal kurmadan, bir şeyleri öğrenmeden uzaklaştıran bir sistem. Ehh, en ideal yol da budur değil mi?!
Karakterimiz Guy Montag itfaiyecidir. Görevleri ise kitap yakmaktır. Geçmişten beri böyle olduğuna inandırılan bir toplumdur. Duymak istediklerini söyleyen televizyon kanallarına hapsolmuş durumdadır. Daha sonra Clarissa adında bir kızla tanışan Montag, sorgulamaya başlayacaktır yahut içinde olan bu şeyi bir dürtü ile açığa çıkaracaktır. Ve tabi ki bu başlangıcın iyi ve kötü sonuçları da olacaktır. Bizleri artık başka bir serüven bekliyor olacaktır.
Kitabı okuduktan sonra tasarlanan bu geleceğe her gün daha da ne kadar çok yaklaştığımızı fark ettim. Belki yakma eylemi yok -toplu olarak - ama en basitinden yükseltilen bu fiyatlar bile bizi uzaklaştırabiliyor. Sanırım korkunç olan da bu.
Kitaba en çok yakışan cümle bu sanırım:" Okuyun diyor okuyun, zira mürekkebin akmadığı yerde kan akıyor." (Ali Şeriatı)
·
151 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.