DAMİS: Sözünü ne zaman tutacaksın? TARTÜF-59: Ne zamandır "sen" demeye başladınız bana? Aramızda bunca yaş, baş, mevki farkı varken? Gençler yaşlılara karşı çok nazik olmalılar. Evet, bir "söz" den söz ediyorsunuz... Görüyor musunuz, ben size "siz" diyorum?
Siz... Siz... Ne "söz"üymüş bu?
DAMİS: Gerçekten hatırlamıyor musunuz? TARTÜF-59 İşim başımdan aşkın. Ruhlarınızın çobanlığını yapmak kolay mı sanıyorsunuz? On yıl önce verdiğim bir sözü on yıl sonra nasıl hatırlayabilirim!..
DAMİS: On yıl önce değil, üç gün önce.
TARTUF-59: Üç gün mü? Bana on yıl gibi geldi. İktidara geçen insanın psikolojisi işte... Neydi şu verdiğim söz?
DAMİS: Roma'ya gitmem konusunda yardımcı olmak.
TARTÜF-59: (Güller) Ah, evet!.. Şu mesele... İyi ama ben bu sözü, size seçimlerden önce vermiştim.
DAMİS: Ne olmuş seçimlerden önce vermişseniz?
TARTÜF-59: Normal bir demokraside, seçim öncesi verilen sözlerin yerine getirildiği nerde görülmüş? Ve biz, yani bu ev halkı, normal bir demokratik rejimde yaşamıyor muyuz?
DAMİS: Neden söz ettiğinizi anlamıyorum. TARTÜF-59: Anlamamanız daha iyi.
DAMİS: Sözünü tutmayan adama ne denir?
TARTÜF-59: Bir şeyler yapmayan insanlarla, bir şeyler yapan insanları adlandırmak için çok çeşitli sözler vardır. Hem artık Roma'ya gitmenize de gerek kalmadı.
DAMİS: Nedenmiş?
TARTÜF-59: Nasılsa Valer'in kız kardeşiyle evlenemeyeceksiniz.
DAMİS: Niçin?
TARTÜF-59: Çünkü Valer de sizin kız kardeşinizle evlenemeyecek.
DAMİS: Niçin?
TARTÜF-59: Babanızın kararı Marianna'yı Mösyö Tartüf'e vermekti.
DAMİS: Ama Tartüf artık...
TARTÜF-59: Tartüfler gelirler ve giderler, ama mevkileri, makamları kalır. Yeni gelen Tartüf, eskisinin görevlerini, sorumluluklarını, makam otomobilini ve benzeri şeylerini miras olarak devralır.
DAMİS: E, n'olmuş?
TARTÜF-59: Ben de Tartüf'ün yerine geçtiğim için, selefimin haklarını ister istemez üstlenmiş bulunuyorum. Marianna'yla evlenmek zorundayım.
DAMİS: Ne dedin?
TARTÜF-59: Yine mi "sen"?
DAMİS: Umurumda bile değil "sen" mi yoksa "siz" mi olduğun! Şimdi beni dinle: senin şu Tartüf'üne bir ders verecektim, ama olmadı, yapamadım. Anlaşılan sana vereceğim bu dersi.
TARTÜF-59: (Korkmuş) Ne dersi? (Sinsi sinsi güler) Evet, tabii. Normal bir toplumda yaşlılar da gençlerden ders almaya gönül indirmelidirler... Hem böylelikle...
DAMİS: Madem öyle, ilk dersini al bakalım! (Bir tokat atar.)
Sayfa 264 - YAPI KREDİ YAYINLARIKitabı okudu
·
190 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.