Gönderi

Beraber yürümeye ikna edip, yolun tam ortasında geri dönerler. Yıllarca sırtında taşı; indirdiğin an, oraya kadar senin taşıdığını unuturlar. Kapının önünde yıllarca bekletip; sen vazgeçip döndüğünde, açtım içeri girmedin derler. İnsan bu. İmkanı olan herkes, her kötülüğü yapar. Omuzunuzda ağlayanlar; gülerken zor günlerinde yüzlerine bakmayan insanların yanına giderler. Eski bir sözdür, “Körün gözü açılınca yapacağı ilk iş bastonunu kırmak olur.” derler ya hani. Tam olarak öyle. Kime neyi ne kadar vermesi gerektiğini kestirebilmeli insan. Aşırı iyiliğin ardından maraz doğduğuna şahit olmadan, bunun farkına varmalısınız. Çünkü pişmanlık ağırdır.
·
1.168 görüntüleme
Betül