Kişisel Bir Sorun #Okudumbitti
#KisiselBirSorun
"Doğmamış olmaktansa , doğmuş olmanın iyi olup olmadığını anlayamadığımız bir devirdeyiz.
Bir kez olsun aşırıya kaçacak ölçüde avutulmazsa, cesaretini toplayıp karmaşadan kurtulmayı başaramaz, boş bir kabuk haline geliverir insan .
Bu dünyada gerçekten haklı olarak hak iddia edebileceğim hicbir şey kalmadığı hissine kapıldım.
Kişisel sorunlar arasında tek başına o sorunun mağarasında ilerledikçe, sonunda insanların tümünü ilgilendiren , geniş bir çıkışa ulasildigida olur ."""""
Bir çocuğun babasına;
Baba,ben doğmadan yüz yıl önce neredeydim ? Öldükten yüz yil sonra nerede olacağım? Sen öldükten sonra bana ne olacak?
Sorularından sonra , cevabın öldüresiye dövülmek olması ne kadar acı.
Ve bu baba intahar etmeden önce çocuğunu döver ve ardından intihar eder .
Bu çocuk artık 27 yaşında, dersanede öğretmenlik yapıyor. Içine kapanık, insanlarla ilişkisi az ,karşı cinsle sadece cinsellik üzerinden iletişim kurabilen ,hep tedirgin olan ,hayatında mutlu olmayıp öylesine yasayan bir çocuk .
Bird,
O artık evlidir . Karisi doğum yapmak üzeredir. Onun ise tek hayali Afrikaya seyehat. Evlilikle beraber bu hayalinin olma alasiligi iyice azalmıştır, tabiki doğacak çocuk bunun hayalinin dahi çok zor olduğunu gösteriyor. Yine de umut hep vardır.
Ve dünyaya gelen bebek ...
Sanki çift kafalı gibi ,sanki basında şişkinlik var gibi, tuhaf farklı bir çocuk gibi...
Doktorlar çocuğun kafasında fıtık olduğunu ve yasama ihtimalinin çok az olduğunu söyleyip başka bir hastaneye naklederler.
Bird ise söylenenler karşısında o kadar duyarsız ki...
Çocuğunun öleceğine odaklanmış, yapılan her açıklamadan sonra sordugu tek soru :
Yarın ölecek mi ?
-Çocuğunuz bugün tepki verdi ,
Yarın olecek mi?
-Bugun başka bir inceleme yapılacak sonra karar verilecek.
Yarın ölecek mi?
...
Bir baba nasıl olurda çocuğunun ölümünü bekler ,ölmesini ister ?
Gelecek olan telefonda almak isteyeceği haber nasıl olurda ,çocuğunuz öldü, kelimelerini duymak istemek olur ?
Üzüntü, gözyaşı, yaşamasi için bir umut beslememek neden ?
Hepsinin derinliğinde kendi çocukluğu varsa, korkuları varsa nasıl isteyen olur ki...
Yazarın duyguları bu kadar güzel aktarması engelli bir çocuğa sahip olmasıdır sanırım. O duygusuzlugu öyle bir hissettirmiş ki , hem çok kızıyorsunuz hemde hak veriyorsunuz .
Hangimizin hayatinda kişisel bir sorun yok ki...
Bence okunmaya değer.
