Ben bir katilim
Kendimi öldürdüm bu sabah
Ya da dün sabah ,bilemiyorum
Çünkü aynı her sabah
Çocukluğumun gölgesi kalmıştı üzerimde beni koruyan
Onu astım,nefretimde
Ve birkaç türküyü hasret kokan
Aynı ellerle aldım gömdüm yüreğime
Aynı gözlerle çekindim görmeye
Bir yorgan serdim üzerine
Üşümesin çocukluğum diye
Merhamet kalmış olacak ki
Seslendim merhamete
Kaç,git seni de öldürecek bu eller
Ben öldürmezsem
eller…
Toparlandı gitti ,kolunda vicdan
Dedim artık burası bir zindan
Sanki karanlık bir kuytu
Ölüme benzer anlamsız bir uyku
Uyan diye sarstım bedenimi
Git başımdan dedi
Zaten bozdun düzenimi
Ben katil oldum
Bu sabahtı ya da dün sabah
Çünkü aynı her sabah
Ruhumu attım gökyüzüne açılan penceremden
Ve af diledim hayal kurduğum her gecemden
Kefeni yıldız oldu ruhumun
Bekler oldum sonu gelecek mi diye uykumun
Ben önce insan oldum
İnsan olduğum gün biliyordum
Kazara da olsa birilerine saplanacak dilimin bıçağı
Önce kendime sapladım
Ölmek için değildi
Öldürmemek için
Ben görmeden geçtim
Dayanacak gücünüz varsa siz görüpte geçin
ayşe sena-