Dinlemeyi çok iyi bilen, dostlarını ‘zamanı’yla kucaklayan küçük kız Momo’nun zaman hırsızlarıyla olan mücadelesini anlatıyor bu kitap. Gençlik kitabı kategorisinde ama günümüz kapitalizm çarkında sıkışmış kalan, tüm zamanı su gibi akıp giden ve hep varolacağını bilemediği bir geleceğe yatırım yapmaya kanalize edilmiş tüm yetişkinlerin, bizlerin mutlaka okuması gerektiğine inanıyorum.
Kurgulanan distopya bizim günlük yaşantımızın ta kendisi.. Bu gerçeği görmek insanın canını sıkıyor açıkçası. Aslında hepimizin içten içe kendimize sorduğu ‘nedir bu tükenmez çabamız, hızımız, nereye yetişmeye çalışıyoruz?’ minvalindeki soruları tüm korkunçluğuyla kavratıyor. Tükenen sadece bizim kendi yaşantımız ve zamanımız. Kurgulamaya çalıştığımız geleceğin varlığı net değil ve bu çabaya programlatılarak dişlileri döndürmeye yardımcı oluyoruz.
Kitabı okurken geçen yıl hayatına son veren Asistan Doktor Mustafa Yalçın’ın geride bıraktığı mektubun bazı noktaları zihnimde yankılandı durdu: ‘Ne kadar özgürüz ki? Yılda 10 gün deniz tatili yapabilmek için koca 1 yıl çalışmak zorundayız. Kimse istediği zaman istediği yere gidemiyor.’
‘Ben sadece aklımla hayatın azıcık getirdiği mutluluğu, tonla ızdırap ve meşakate değmeyeceğini teraziye koyup tartıyorum. Kesinlikle değmiyor. Gün içerisinde o kadar oraya buraya koşturma, gerginlik, stres, endişe yaşıyoruz ki buna karşı çok az mutlu oluyoruz. Neden yaşamaya devam edeyim ki? Ölmek ve tüm bu ızdıraba son vermek çok makul değil mi? Ölüp, acı çekeceğim bütün sıkıntılara tek seferde son vermek çok cazip geliyor. Tabi ki ölmek makul olduğu için öldürmedim kendimi. Mutlu olabilsem etrafımdaki insanları üzmemek için bir şekilde yaşayamaya devam ederdim. Mutlu olamayıp, acı çektiğim için ve buna son vermek için hayatımı sonlandırdım.’
Bu koşuşturmaca ve tahammülsüzlük ‘zaman kaybım olmasın’ mantığından kaynaklanıyor. Oysa ki bu zaman çeşmesi tahammülsüzlükle daha fazla çağıldıyor gibi. Sistem bizi kısır döngüye itmiş durumda. Kişisel çabamızla nefes aldığımız zamanlar aslında bize ‘müsaade edilmiş zaman diliminde’ yapmaya çalıştıklarımız.
Yine de ‘gelecek’ her zaman umut vaat ediyor. Umutsuz yaşanmıyor..
Sevgiler..
Michael Ende 
Momo
·
104 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.