Neyzen Tevfik, Avni adlı arkadaşını sırtlayıp merdivenleri çıkararak dört defa yatağına yatarır. Her inişinde de Avni'yi kapıda karşısında görür ve hiddetlenir.
"Bana bak,tepemi attıracaksın. Her defasında cibinliği açıp seni yatırıyorum. Sonra aşağıda karşımda buluyorum. Ya yatağında yatarsın yoksa alimallah kaldırımda seni bırakır giderim."
Avni yattığı yerden iniltili bir sesle:
" Kabahat bende mi be birader. Her defasında beni yatağıma yatıracağın yerde,pencereden sokağa atıyorsun."
Meger Neyzen'in açtığı cibinlik, sokağa nazır pencerenin tül perdesiymiş.
Neyzen'le ilgili her şey çok güzel ama ben daha dolu bir kitap ummuştum, beklentimin altında kaldı.
