acıları bedende tutmak
sana yazmaya kıyamıyorum sevgilim
senin o güzel ellerine dokunmaya da kıyamıyorum
kıyamıyorum işte birçok şeyine
güzelliklerinin gözlerimi boyadığı gecede süzülürken
kendimi kaybettim
senin gülüşlerinin olduğu yerlerde
güzelim neşeler yeşerdi
yeşeren neşeler, ah o hoş neşeler
beni kendimden geçirir
kendimi tekrar ve tekrar kaybederim, sende
yanaklarımdan süzülen gözyaşlarım
mutluluğum ile rüzgarda uçuyor
rüzgar da senin o naif tenine dokunurken
beraber dans ediyoruz
kendinden geçiyorsun, geçiyoruz
hoyratça geçen zamana aldırmıyoruz
ama içimiz acıyor
dursa zaman öylece, ellerin ellerimde kalsa
güzelim gözlerine düşsem
düşsem işte en derinliklerine
bir kez daha hoşlansam senden
her halin ve her şeyin ile
benim olsan
benim kalsan
ben seni her şeyin ile kabul ediyorum
sen de beni kabul ediyor musun?
hiç böyle sevmedim, diyorum içimden
sen beni ne hallere getirdin
tatmayacağım diye korktuğum güzellikleri
neşeleri
bana yaşattın
yaşattın ki ben yaşıyorum
ruhum her zamankinden daha huzurlu
ve her zamankinden daha hüzünlü
en yoğun yaşadığımda bu hisleri
o zaman hissettim ben hayatta olduğumu
hayatta olmak ah ne hoşmuş
fakat olamamak da hoştu
acılarım varken yaşamak
her zamankinden daha çok kendimden geçiriyor beni
acıdan kıvranmak nedir bilir misin?
bilme lütfen, o güzel canın yanmasın
gözyaşlarını tutamazsın sen, ben bilirim seni
gözyaşları naif tenine değerse
canın çok yanar
acıların sana gelmesine izin verme
ben tutarım o acıları bedenimde
senin o güzel kalbin incinmesin
ben incinmişim, sen incinme
olur mu?