KANUNİ'NİN CEVABI (isyan eden oğluna hitaben)
Ey demâdem mazhar-ı tuğyân u isyânum oğul,
Takmıyan boynuna herkiz tavk-ı fermânum oğul,
Ben kıyar mıydım sana ey Bâyezİd Hân'um oğul,
Bi-günâhım dime, bâri, tevbe kıl canum oğul.
Enbiyâ vü evliya, ervâh-ı a*zam hakkiçün,
Nûh u İbrahim ü Mûsâ, İbni Meryem hakkiçün,
Hatm-i hasâr-ı nübüvvet Fahr-İ 'Alem hakkiçün,
Bi-günâhım dime bâri, tevbe kıl cânum oğul.
Âdem adın itmiyen Mecnûna sahralar durak,
Kurbi ta'atden kaçanlar dâima düşer ırak,
Ta'n değüldîr dir isen "Vâ hasretâ dâd, el-fırak",
Bi-günâhım dime bâri, tevbe kıl cânum oğul.
Neş’et-i Hakdur übüvvet, ram olan olur kerim,
"Lâ-tekul üf" kavlini inkâr iden kalur yetim,
Ta'ate isyana 'âlimdür Hüdavend-i azhim,
Bi-günâhım dime bâri, tevbe kıl cânum oğul.
Rahm ü şefkat zib-i imân olduğun bilmez misin?
Ya dem-i ma'shumu dokmekden hazer kılmaz mısın?
'Abd-İ âzâd ile Hak dergâhına varmaz mısın?
Bi-günhahım dime bâri, tevbe kıl cânum oğul.
Hak, reâyây-i mu'tie râ’î itmişdür beni
İsterüm mağlûp idem ağnama zi’b-i düşmeni,
Hâşe lillâh öldürdürsem bigünah nâghah seni,
Bi-günâhım dime bâri, tevbe kıl cânum oğul.
Tutalım iki elün başdan başa kanda ola,
Çünki istiğfar idersün, biz de ’afv itsek n'ola?
Bâyezidüm, suçunu bağuşlarum gelsen yola,
Bi-günâhım dime bâri, tevbe kıl cânum oğul.