Gürcistan'da Ramazan
Gürcistan'da Müslümanlar da Hristiyanlar da Sovyet rejimi altında yıllarca dinlerini gizlice ve baskı altında yaşadılar. Babam o dönemleri bambaşka duygularla anlatır. Öncelikle komünist yönetim hiçbir ibadete müsamaha göstermezdi. Insanlar kamusal alanda özgürce ibadet edemezdi. Komünistler okullarda çocuklara bilhassa Ramazan ayında şeker, çikolata ve su verirdi ki oruç tutan varsa bozsun, bozmayanlar tespit edilsin. Okullarda hep ateizm propagandası yapılırdi. Çocuklar dinden soğutulmaya çalışılırdı. Buna rağmen herkes gizli gizli oruç tutardı. Çocuklar sahura daha hevesli kalkardı.
Camilerin hepsi kapalıydı. Sadece bir tane cami açıktı, o da limandaydı ve yabancılar için açık tutulurdu. Ama polis yerlileri içeri almazdı. Sadece bayram namazlarında yaşlılara izin vardı, gençler yine kabul edilmezdi. O yüzden insanlar evlerinde namaz kılardı. Imamlar evlerde toplanan Müslümanlara teravih kıldırırdı. Bazen komünistler gelir, namaz kılanları yakalamaya çalışırdı. Çok zor zamanlardı, her şey gizliydi. Sahur zamanı perdeler sıkı sıkı kapatılırdı ki komünistler fark etmesin.
Bir de Müslümanlar, bayramları çok kalabalık kutlaya mazlardı. Komünistler hiçbir kalabalığa izin vermezdi. Gürcü Müslümanlar evlerde toplanmaya çalışırdı. Lokumlar ve hamur işleri yapılırdı. Herkes bayram heyecanıyla pişirir taşırırdı. 1992 yılında camiler açıldığı andan itibaren, halk coşkuyla camileri doldurmaya başladı. Günümüzde ise Ramazan ayında, mümkün olduğunca namazlar cemaatle kılınır ve mukabele oku nur. Bu gelenek gürcü Müslümanlarına Türkiye'den gelmiştir. Kadınlarımız da camiye gelir, mukabele okur ve dua ederlen Ama şunun altını da çizeyim, yaşlılarımız diyor ki onca baskıya rağmen oruç daha heyecanla ve coşkuyla tutulurdu, ibadet edilirdi.
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.