Granger durup Montaj'la geriye baktı. "Büyükbabam,herkes öldüğü zaman geride bir şey bırakmalı,derdi.Bir çocuk,bir kitap,bir resim,bir ev, yapmış olduğu bir duvar ya da bir çift ayakkabı ya da ekili bahçe.Ellerinin bir şekilde dokunduğu ve Ruhunun öldüğün zaman gidebileceği bir şey,öyle ki insanlar senin diktiğin ağaç ya da çiçeğe baktığı zaman seni orada görebilsinler.Ne yaptığın önemli değil, derdi,yeter ki sen ellerini onun üstünden çektiğin zaman ona dokunduğun zamanki halini değiştiren bir şey yapmış olasın.Otları sadece biçen bir adamla gerçek bir bahçıvan arasındaki fark dokunuştadır derdi.Otları biçen bir adam orada hiç bulunmamış gibidir fakat bahçıvan ömür boyu oradadır.
Sayfa 226 - GrangerKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.