❗Kur'an-ı Kerim 'in bir çok suresinin başında aşağıdaki gibi and içilir.
O zaman değerli olan şeyler adına. Aslında tarih boyunca yemin, and içmek kutsal olmuştur. Lakin şimdi o kadar basite indirgemişiz ki rahatlıkla günlük konuşmalarımızda yemin edebiliyoruz, sanki çok basit bir şeymiş gibi..
*Yemin olsun ki Asr'a.
{Asr-1}
*O harıl harıl koşan atlara andolsun,
{Adiyat-1}
*And olsun, o incire ve o zeytine,
Ve o Sinâ dağına.
Ve bu emin, güvenilir şehre.
{Tin-1,2,3}
*And olsun, alemi karanlığı ile bürüyen geceye,
Açılıp aydınlattığı zaman gündüze,
Ve erkeği, dişiyi yaratana.
{Leyl-1,2,3}
*O kuşluk vaktine and olsun,
Ve karanlık çöktüğü zaman, geceye and olsun ki,...
{Duha-1,2}
*And olsun, o güneşe ve parıltısına,
Onu takip etiği zaman aya,
Onu(güneş) aydınlatığı zaman gündüze,
Onu sarıp örttüğünde geceye,
Ve göğe ve onu bina edene,...
{şems-1,5}
*Hayır! Yemin ederim bu şehre.
{Beled-1}
*And olsun ki fecre,
Ve çifte ve teke,
Gelip geçtiği zaman geceye,
Nasıl, bunlarda akıl sahipleri için bir yemin var değil mi?
{Fecr-1,4}
*And olsun, o göğe ve tarıka.
{Tarık-1}
*O burçlara sahip olan göğe,
Ve o vaad olunan güne,
Ve şahide ve şahit olunana yemin olsun.
{Buruc-1,3}
*O daldırıp, söküp koparanlara,
Ve yavaşça çekenlere,
Ve yüzüp yüzüp gidenlere.
Derken, yarışıp geçenlere,
Derken, bir emir çevirenlere yemin olsun ki, (kıyamet var)
{Nazi'at-1,5}
*Yemin olsun, o tanınmak için gönderilenlere!
{Mürselat-1}
~Nasıl, bunlarda akıl sahipleri için bir yemin var değil mi? (fecr-5)