Hayırlı ramazanlar. Ayın bir diğer okuduğum kitabı Adsız Ülke oldu. Okurken zorlanmadım ama çok da beğendiğimi söyleyemem. Oysaki konusunu okuyunca bayıldığım Pedro Páramo eseri gibi bir kitap sanmıştım. Benim için yetersiz ve tatmin etmeyen bir kitap oldu. #kitapyorumum : Koca Meaulnes ile Saurel iki yakın okul arkadaşıdır. Meaulnes'ten, üç gün boyunca haber alınamadı, kaybolmuştu. Gittiği yerden döndüğünde yaşadığı macerasını sadece arkadaşı Saurel'e anlatır. Adını bilmediği bir yere, bir eve sığınmıştır. Daha sonra anlar ki sığındığı evde bir düğün şöleni verilmektedir. Dikkat çekmemeye çalışır. Daha sonra Yvonney ile karşılaşır. İlk görüşte de aşık olur. Orayı terk etmek zorunda kalınca tekrar o eve, o ortama gidebilmek ister ama yolu kaybetmiştir. Tüm hayatı o bilinmeyen evi ve Yvonney'i aramakla geçer. Peki kavuşabilecek midir? Daha sonra neler olacaktır? Biz de Meaulnes'in yaşadıklarına yakından şahit olan Saurel'in ağzından dinleriz hikâyeyi. #kitapalıntıları : İnsan bağışlanmayacak kadar ağır bir suç işledi mi, bir yandan dayanılmaz acılar çekerken, bir yandan da, "Dünyanın bir yerinde beni bağışlayacak insanlar nasıl olsa vardır," diye hayal kurar. "Başkalarının mutluluğu bana acı bir alaymış gibi görünmeye başladı. Ama bir gün içtenlikle, özgürce karar verip başkaları gibi olacağım, başkaları gibi yapacağım, dedim; ama o gün, insana bir ömür boyu yetecek acıları da yüklendim sırtıma..." Geçmiş zaman! Yitik mutluluk! Bu toprak ve ölüm tadı, yüreğimin üzerindeki bu ağırlık... ... Can çekişen insanlar var, zamana gereksinim duyan insanlar var, yarının gelmesini hiç istemiyorlar. Kimileri için yarın bir pişmanlık acısı gibi başlayacak. Kimileri de korkunç yorgun olacaklar ve bu gece dinlenmelerine yetmeyecek. Bana gelince; benim gibi gününü boşu boşuna harcamış birinin yarını beklemeye, "ah yarın olsa" demeye ne hakkı var?

Adsız ÜlkeAlain Fournier · Can Yayınları · 2019522 okunma

·

370 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sessiz Okur